aanbinden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanbinden    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈambɪndə(n) / (3 lettergrepen)
• IPA: /ˈambɪndə(n)/

Woordafbreking

• aan·bin·den

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  aan vz  en  binden ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanbinden	bond aan	aangebonden
klasse 3	volledig

Werkwoord

aanbinden

1. overgankelijk met bijvoorbeeld een koord, riem of touw bevestigen

   • Voordat we gaan rijden moeten we de spullen in de laadruimte nog aanbinden. 

2. beginnen

   ▸ Natuurlijk had hij nu de strijd met Kron kunnen aanbinden, maar waarom zou hij? Het dorp zou de bedrijfsbelasting binnenhalen, op wiens land de windmolens ook stonden.

Synoniemen

• vastbinden

Afgeleide begrippen

• aanbindbaar, aanbinder, aanbindster

Uitdrukkingen en gezegden

• de kat de bel aanbinden
• Kort aangebonden zijn

Stoett-10

• Waar het paard aangebonden is, moet het vreten

men moet zich naar de omstandigheden schikken

Spreekwoorden

• de strijd aanbinden: de strijd beginnen

Vertalingen

    1. met een koord, riem of touw bevestigen   

Bulgaars: привързвам (bg), пристягам (bg)

    2. de strijd beginnen   

Bulgaars: започвам (bg)

Gangbaarheid

• Het woord aanbinden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanbinden" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.