• be·vruch·ting
enkelvoud meervoud
naamwoord bevruchting bevruchtingen
verkleinwoord

de bevruchtingv

  1. (biologie) conceptie, fertilisatie, fecundatie, samensmelten van zaadcel en eicel.
    • Bevruchting is bij geslachtelijke voortplanting het proces van de samensmelting van twee haploïde gameten, zoals een zaadcel en een eicel, dat leidt tot samensmelting van de mannelijke en de vrouwelijke kern (karyogamie) en tot de vorming van een diploïde zygote en eventueel uiteindelijk de ontwikkeling van een embryo. 
100 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
  NODES