• com·ba·te
enkelvoud meervoud
combate combates

combate m

  1. vechtpartij
vervoeging van
combatir

combate

  1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van combatir
  2. gebiedende wijs (bevestigend) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van combatir
  NODES