hellebaard

Nederlands

Hellebaard

In de betekenis van ‘blank wapen’ voor het eerst aangetroffen in 1429 ^[1]
Middelnederlands helleba(e)rde, aanpassing van helmbaerde, ontleend aan Middelhoogduits helmbarte, samenstelling van helm ‘steel’ en barte ‘brede bijl’.^[2]

de hellebaard v / m

antiek wapen bestaande uit een lange stok met aan het uiteinde een verticale metalen piek en zijdelings een bijl en een steekwapen
- In de Tachtigjarige Oorlog was de hellebaard nog heel gebruikelijk.

1. lang middeleeuws wapen

Het woord hellebaard staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

88 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hellebaard	hellebaarden
verkleinwoord	hellebaardje	hellebaardjes