hon

Angelsaksisch

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *hanhaną

Werkwoord

hon

1. hangen

Schrijfwijzen

• hōn

Afgeleide begrippen

• āhōn
• behōn
• ġehōn
• ymbhōn

Overerving en ontlening

• Middelengels: hōn, hangen, hongen
  • Engels: hang

Duits

Uitspraak

• IPA: /hoːn/
• Geluid:  hon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hon

Werkwoord

hon

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd gebiedende wijs bedrijvende vorm van honen
2. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van honen

Gelijkklinkende woorden

• Hohn

Synoniemen

• hone

Middelengels

Werkwoord

hon

1. blijven hangen

Schrijfwijzen

• hoine
• hone
• honen

Overerving en ontlening

• Engels: hone
• Schots: hune

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Angelsaksische on

Voorzetsel

hon

1. op, in

Schrijfwijzen

an ane æn

on one onne

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Angelsaksische ān

Hoofdtelwoord

hon

1. een, één

Persoonlijk voornaamwoord

hon

1. men

Schrijfwijzen

an ane anne auen aune

en enne none oen on

one onen onenen onne oon

oune von won wone

Overerving en ontlening

• Engels: one
• Schots: ane, wan, yin

Riograndenser Hunsrückisch

Uitspraak

• IPA: /hɔn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudhoogduitse havēn

Werkwoord

hon

1. hebben

Slowaaks

Zelfstandig naamwoord

hon m

1. drijfjacht; jacht waarbij het wild eerst in de richting van de jagers wordt gedreven

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /ɦɔn/

Woordafbreking

• hon

Zelfstandig naamwoord

hon monbezield

1. drijfjacht; jacht waarbij het wild eerst in de richting van de jagers wordt gedreven

   «Myslivecké sdružení pořádá tradiční hon na lišku.»

   De jachtvereniging organiseert de traditionele vossenjacht.

2. haast
3. sprint
4. (verouderd)(eenheid) een oud-Tsjechische lengtemaat, van iets minder dan 200 meter
5. (landbouw) akker met monocultuur

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	hon	hony
genitief	honu	honů
datief	honu	honům
accusatief	hon	hony
vocatief	hone	hony
locatief	honu / honě	honech
instrumentalis	honem	hony

Synoniemen

1. honba v, lov monbezield
2. chvat monbezield, shon monbezield, spěch monbezield, honička v
3. kalup v, úprk monbezield, honička v
4. –
5. –

Afgeleide begrippen

honák m honba v honec m honeček monbezield

honem honit pohon

Typische woordcombinaties

• hon na čarodějnice monbezield

Verwante begrippen

• honební
• honitba v

Uitdrukkingen en gezegden

• být na hony vzdálený
• vyhnout se na sto honů

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Wymysoojs

Uitspraak

• Geluid:  hon    (hulp, bestand)

Werkwoord

hon

1. hebben

Zelfstandig naamwoord

hon

1. (dierkunde) haan

Schrijfwijzen

• honn

Antoniemen

• hun

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  hon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hon

Naar frequentie	39

Persoonlijk voornaamwoord

hon

1. zij (vrouwelijke vorm, derde persoon enkelvoud)

Zelfstandig naamwoord

hon

1. nominatief gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van ho