intrigeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  intrigeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·tri·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘slinks te werk gaan’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• afgeleid van het Franse intriguer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
intrigeren	intrigeerde	geïntrigeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

intrigeren

1. overgankelijk interesse wekken, fascineren

   • De voordracht intrigeerde me heel sterk waardoor ik onmiddellijk een boek over het onderwerp gekocht heb om me er verder in te verdiepen. 

   ▸ Het intrigeerde me en ik kon niet wachten om verder met hem te ‘praten’.

2. inergatief met slinkse streken te werk gaan, een heimelijke invloed aanwenden om zijn doel te bereiken

Synoniemen

• [2] bekonkelen, konkelen

Afgeleide begrippen

• intrigant, intrigering

Vertalingen

    1. interesse wekken, fascineren   

Engels: intrigue (en)

Spaans: intrigar (es)

    2. met slinkse streken te werk gaan   

Engels: intrigue (en) Frans: intriguer (fr)

Spaans: intrigar (es), tramar (es)

Gangbaarheid

• Het woord intrigeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "intrigeren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.