kart

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kart    (hulp, bestand)
• IPA: / kɑrt / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• kart

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels kart, in de betekenis van ‘skelter’ voor het eerst aangetroffen in 1961

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kart	karts
verkleinwoord	kartje	kartjes

Zelfstandig naamwoord

de kart m

1. (sport) klein vierwielig eenzitsvoertuig zonder carrosserie gemaakt voor gebruik op een racebaan

Synoniemen

• skelter

Hyponiemen

• blokart

Afgeleide begrippen

• karten, kartsport

Werkwoord

vervoeging van
karren

kart

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van karren
   

   • Jij kart. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van karren
   

   • Hij kart. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van karren
   

   • Kart! 

vervoeging van
karten

kart

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van karten
2. gebiedende wijs van karten

Gangbaarheid

• Het woord kart staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kart" herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
73 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Cimbrisch

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelhoogduitse karte

Zelfstandig naamwoord

kart

1. kaart

Afgeleide begrippen

• postkart

Duits

Uitspraak

• IPA: /kaʁt/

Woordafbreking

• kart

Werkwoord

kart

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd gebiedende wijs bedrijvende vorm van karten

Synoniemen

• karte

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /kart/

Woordafbreking

• kart

Zelfstandig naamwoord

kart

1. genitief meervoud van karta

Synoniemen

• karet

West-Vlaams

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Franse quart

Zelfstandig naamwoord

kart

1. kwart; een vierde deel
2. (tijdrekening)(eenheid) kwartier; een kwart uur