metropolit m

  1. (religie) (Rooms-katholiek) metropoliet


metropolit m

  1. (religie) (Rooms-katholiek) metropoliet



metropolit m

  1. (religie) (Rooms-katholiek) metropoliet


  • met·ro·po·lit
enkelvoud meervoud
nominatief   metropolit     metropolitler  
genitief   metropolitin     metropolitlerin  
datief   metropolite     metropolitlere  
accusatief   metropoliti     metropolitleri  
locatief   metropolitte     metropolitlerde  
ablatief   metropolitten     metropolitlerden  

metropolit

  1. (religie) metropoliet
  NODES