oproer

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  oproer    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·roer

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘opstand’ voor het eerst aangetroffen in 1537
• samenstelling van  op  en  roer ww 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oproer	oproeren
verkleinwoord	oproertje	oproertjes

Zelfstandig naamwoord

het oproer o

1. is het plaatselijk in verzet komen tegen een autoriteit.

   • Het oproer kraait. 

Verwante begrippen

• opstand, relletje, rebellie

Hyponiemen

• aardappeloproer, broodoproer, gevangenisoproer, junioproer, kermisoproer, psalmenoproer

Afgeleide begrippen

• oproeragent, oproerig, oproerkraaier, oproerling, oproermaker, oproerpolitie

Vertalingen

    1.   

Duits: Aufruhr (de) m

Spaans: alboroto (es) m, sublevación (es) v

Werkwoord

vervoeging van
oproeren

oproer

1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van oproeren
   

   • ... dat ik oproer. 

Gangbaarheid

• Het woord oproer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oproer" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.