pendant
- pen·dant
- van Frans pendant zn , dat teruggaat op Latijn pendere ww in de betekenis van ‘tegenhanger’ voor het eerst aangetroffen in 1861 [1][2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | pendant | pendanten |
verkleinwoord | pendantje | pendantjes |
- (kunst) Een kunstobject dat tegenhanger is van een ander kunstobject.
- Bij uitbreiding: Elk voorwerp of persoon dat een tegenhanger is van een ander.
- De Kerstman is de Amerikaanse pendant van Sinterklaas.
- (verouderd) Een sieraad dat bedoeld is om aan een halsketting of halsring te hangen, of aan de oorlel (een oorhanger).
- Het woord pendant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pendant" herkend door:
82 % | van de Nederlanders; |
67 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ pendant op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "pendant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
pendant