ryddig
- ryd·dig
Naar frequentie | 21941 |
---|
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | ryddig | ryddigere | ryddigst |
o enkelvoud | ryddig | |||
meervoud | ryddige | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
ryddige | ryddigere | ryddigste |
ryddig
- fatsoenlijk, keurig, netjes, opgeruimd
- «Rommet var ryddig.»
- De kamer was netjes.
- «Rommet var ryddig.»
- helder, intelligent, geordend
- georganiseerd
- [2]: intelligent
- [2]: klar
- [2]: ordnet
- [2]: ha et ryddig hode
een helder hoofd hebben
- [2]: være ryddig i tankegangen
geordend zijn in de gedachtegangen
- [3]: en ryddig person
een persoon met orde in zijn activiteiten
- [1]: gjøre ryddig
opruimen
ryddig
- ryd·dig
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | ryddig | ryddigare | ryddigast |
o enkelvoud | ryddig | |||
meervoud | ryddige | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
ryddige | ryddigare | ryddigaste |
ryddig
- fatsoenlijk, keurig, netjes, opgeruimd
- «Rommet var ryddig.»
- De kamer was netjes.
- «Rommet var ryddig.»
- helder, intelligent, geordend
- georganiseerd
- [2]: klar
- [2]: ein ryddig tankegang
(letterlijk: een geordende gedachtegang)
ryddig