strijd

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  strijd    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• strijd

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘gevecht’ voor het eerst aangetroffen in 1220

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	strijd	strijden
verkleinwoord	strijdje	strijdjes

Zelfstandig naamwoord

de strijd m

1. een handgemeen

   • Wie de strijd tussen die twee broers zou winnen was nog niet duidelijk. 

2. een militair treffen, kamp, veldslag

   • De strijd tussen de Israëli en de Palestijnen is nog niet gestreden. 

3. een politieke twist

   ▸ De basis daarvan lag waarschijnlijk in de strijd voor het vrouwenkiesrecht, waaraan ze zich hadden geëngageerd sinds ze tieners waren.

Synoniemen

• [1] gevecht
• [2] slag

Verwante begrippen

• conflict, polemiek, worsteling, controverse, oorlog

Hyponiemen

   

Investituurstrijd afscheidingsstrijd antiapartheidsstrijd arbeidersstrijd beeldenstrijd bekerstrijd belangenstrijd bendestrijd bevrijdingsstrijd biedingenstrijd biedingsstrijd biedstrijd bloedgroepenstrijd broederstrijd burgerstrijd competentiestrijd concurrentiestrijd cultuurstrijd degradatiestrijd doodsstrijd doodstrijd dopingstrijd eindstrijd emancipatiestrijd ergernissenstrijd factiestrijd geloofsstrijd generatiestrijd gewetensstrijd guerrillastrijd ideeënstrijd kampstrijd kerkstrijd kiesstrijd klassenstrijd kwalificatiestrijd liefdadigheidsstrijd loonstrijd loopgravenstrijd machtsstrijd machtstrijd methodestrijd onafhankelijkheidsstrijd ontvoogdingsstrijd opvolgingsstrijd overlevingsstrijd overnamestrijd partijstrijd partizanenstrijd pennenstrijd personenstrijd prestigestrijd propagandastrijd rassenstrijd rechtsstrijd richtingenstrijd scholenstrijd schoolstrijd selectiestrijd spellingstrijd stammenstrijd stembusstrijd taalstrijd tarievenstrijd tegenstrijd ten strijd titanenstrijd titelstrijd troonstrijd tweestrijd verkiezingsstrijd verzetsstrijd vrijheidsstrijd vrouwenstrijd wedstrijd weerstrijd wereldtitelstrijd woordenstrijd zeestrijd zelfstrijd zielenstrijd

Afgeleide begrippen

   

strijdbanier strijdbijl strijdcultuur strijden strijdgas strijdgebied strijdgenoot strijdgewoel strijdgroep strijdhaftig strijdhamer strijdig strijdknots strijdkracht strijdkreet strijdleger strijdleus strijdleuze strijdlied strijdlust strijdmacht strijdmakker strijdmethode strijdmiddel strijdorganisatie strijdperk strijdplaats strijdplan strijdpunt strijdros strijdschrift strijdstaat strijdtoneel strijdvaardig strijdveld strijdverloop strijdvraag strijdwagen strijdwijze weerstrijdig

Vertalingen

    1. een handgemeen   

Duits: Kampf (de) m, Streit (de) m Engels: fight (en), dispute (en), quarrel (en), scuffle (en), struggle (en)

IJslands: orðakast (is) o Oudnoords: hreða v Spaans: lucha (es) v

    2. een militair treffen   

Duits: Kampf (de) m, Schlacht (de) v Engels: battle (en), action (en)

Papiaments: kombate Spaans: acción (es) v, batalla (es) v, combate (es) m

Werkwoord

vervoeging van
strijden

strijd

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van strijden
   

   • Ik strijd. 

2. gebiedende wijs van strijden
   

   • Strijd! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van strijden
   

   • Strijd je? 

Gangbaarheid

• Het woord strijd staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "strijd" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.