subtiel

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘fijn’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1]
afgeleid van het Latijnse 'tēla' (web, weefsel, schering) met het voorvoegsel sub- ^[2]

subtiel

alleen bij nauwkeurig toezien of voor fijn gevoel waar te nemen of te begrijpen
- Had je dat niet een beetje subtieler kunnen doen?
fijn onderscheidend, scherpzinnig
- Het is echt een zeer subtiel verschil.

1. alleen bij nauwkeurig toezien of voor fijn gevoel waar te nemen of te begrijpen

2. fijn onderscheidend, scherpzinnig

Het woord subtiel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[3]