sucre

Sucre
Suiker

Anglo-Normandisch

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan Oudfrans: sucre << Latijn: succarum << Arabisch: 'sukkar' << Perzisch: 'shakar' << Sanskriet: 'sharkara'. Het Arabische woord is ontleend aan Italiaans: zucchero, cognaat met Spaans: azucar (met het Arabische lidwoord), Oudhoogduits: zucura (Duits: suiker) en andere Europese talen: alle (Nederlands: suiker)

Zelfstandig naamwoord

sucre

1. (voeding): suiker

Schrijfwijzen

• suicre
• sugurr
• zucre

Afgeleide begrippen

   

sucre blanc sucre candy sucre oile sucre pot poudre de sucre

Catalaans

Zelfstandig naamwoord

sucre m

1. suiker

Frans

Uitspraak

•  sucre    (hulp, bestand)
• IPA: /sykʁ/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
sucre	le sucre	sucres	les sucres

Zelfstandig naamwoord

sucre m

1. suiker

Werkwoord

vervoeging van
sucrer

sucre

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van sucrer
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van sucrer
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van sucrer