enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   sund     sundið     sund     sundin  
genitief   sunds     sundsins     sunda     sundanna  
datief   sundi     sundinu     sundum     sundunum  
accusatief   sund     sundið     sund     sundin  

sund, o

  1. (aardrijkskunde), (scheepvaart) zee-engte, zeestraat
  2. (aardrijkskunde) Belt, Sund
  3. (geologie) een smalle, vaak moerassige strook land tussen de rotsen of hoogten
  4. (verkeer) kanaal, laan, steeg, straat
  5. (figuurlijk) uitweg, weg
  6. baden, zwemmen
  7. (sport) zwemsport
  • [3]: það eru öll sund lokuð
er is geen ontsnappen
  NODES