tidlig
- tid·lig
- Afkomstig van het Oudnoorse woord tíðligr, dat van het Nederduitse woord tidelik komt
- Afgeleid van het Noorse zelfstandige naamwoord [tid#Noors|tid] met het achtervoegsel -lig
Naar frequentie | 668 |
---|
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | tidlig | tidligere | tidligest |
o enkelvoud | tidlig | |||
meervoud | tidlige | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
tidlige | tidligere | tidligeste |
tidlig
tidlig
tidlig
- verouderde spelling of vorm van tidleg tot 2012