verticaal
- ver·ti·caal
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘loodrecht’ voor het eerst aangetroffen in 1614 [1]
- afgeleid van het Latijnse vertex (toppunt, kruin) met het achtervoegsel -aal [2]
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | verticaal | verticaler | verticaalst |
verbogen | verticale | verticalere | verticaalste |
partitief | verticaals | verticalers | - |
verticaal
- in de richting gelijk aan die van de zwaartekracht van de aarde
- Op de verticale as moet de gasdruk in N/cm2 staan.
verticaal
- in de richting gelijk aan die van de zwaartekracht van de aarde
- ▸ Een misstap zou fataal zijn, omdat je dan verticaal 800 m naar beneden zou storten.[3]
1.
- Het woord verticaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verticaal" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "verticaal" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ verticaal op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be