Eleanor Rigby
| «Eleanor Rigby» Singel av The Beatles frå albumet Revolver | ||
| A-side | ||
|---|---|---|
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 5. august 1966 | |
| Innspelt | Abbey Road 28.-29. april 1966 | |
| Sjanger | Barokk pop | |
| Lengd | 2:06 | |
| Selskap | Parlophone (UK) Capitol (USA) | |
| Komponist | John Lennon, Paul McCartney | |
| Tekstforfattar | John Lennon, Paul McCartney | |
| Låtskrivar(ar) | Lennon/McCartney | |
| Produsent | George Martin | |
| The Beatles-kronologi | ||
| «Paperback Writer» (1965) |
«Eleanor Rigby» | «Strawberry Fields Forever» / «Penny Lane» (1966)
|
«Eleanor Rigby» er ein song av The Beatles som kom ut på albumet Revolver i 1966. Songen er hovudsakleg skriven av Paul McCartney.[1] Han er ein av dei mest utypiske og lettast gjenkjennelege av Beatles-songane med ein dobbel strykekvartett arrangert av George Martin og tekst om einsemd. Songen var eit framhald av den musikalske forvandlinga bandet starta med Rubber Soul frå å vere eit hovudsakleg pop-basert band til eit meir seriøst og eksperimentelt band.
«Eleanor Rigby» vert ofte skildra som ein klagesong for einsame menneske.[2] Songen gjev glimt frå liva til ei kvinne, Eleanor Rigby, og ein prest, Father MacKenzie. Han endar med gravferda til Eleanor Rigby der presten ikkje har nokon å tala for.
|
All the lonely people, where do they all come from?
Paul McCartney
|
 |
Skriving
endreSongen kom til då McCartney sat ved pianoet sitt. Det første namnet han kom på var ikkje Eleanor Rigby, men Daisy Hawkins. I tillegg hadde han namnet Father McCartney, men dette vart endra til Father MacKenzie fordi han var redd folk ville tru han song om sin eigen far.[3]
Songen vart skriven ferdig heime hos John Lennon med dei andre i The Beatles til stades. McCartney spelte gjennom songen medan dei andre kom med idear.[4]
Innspeling
endre«Eleanor Rigby» har ikkje eit vanleg pop-arrangement, og ingen i The Beatles spelte instrument på songen, sjølv om både Lennon og George Harrison medverka med korvokal. I staden nytta McCartney ein dobbel strykekvartett som bestod av fire fiolinar, to celloar og to bratsjar. Partituret var skrive av produsent George Martin. Oktetten vart spelt inn 28. april 1966 i Studio 2 ved Abbey Road Studios og gjort ferdig i Studio 3 29. april og 6. juni. Det 15. forsøket vart nytta som master.[5]
Utgjeving
endre«Eleanor Rigby» vart gjeve ut samstundes med albumet Revolver den 5. august 1966 som ein singel med dobbel A-side. Den andre A-sida var «Yellow Submarine».[6] Singelen gjekk til topps i heimlandet Storbritannia, men nådde berre 11. plassen i USA. I Noreg vart songen marknadsført med «Yellow Submarine» som A-side, og det er denne som står oppført på VG-lista. Singelen låg 11 veker inne på Topp 10, og sju av desse på førsteplass.
Ettermæle
endre
I enkelte referansebøker om klassisk musikk vert «Eleanor Rigby» nemnd på like linje med klassiske verk. Howard Goodall har kalla songen ei blanding av melodiar som kanskje berre Mozart kan måle seg med i europeisk musikkhistorie.[7]
Musikkmagasinet Rolling Stone plasserte songen på 138. plass på lista si over dei 500 største songane gjennom tidene i 2010.[8]
I Liverpool er det sett opp ein statue av Eleanor Rigby, laga av Tommy Steele og tileigna «all the lonely people».[9]
Forfattaren Douglas Coupland har gjeve ut boka Eleanor Rigby om ei anna kvinne som kjenner seg einsam og mislukka.
Medverkande
endre- Paul McCartney – solo- og harmonivokal
- John Lennon – harmonivokal
- George Harrison – harmonivokal
- Tony Gilbert – fiolin
- Sidney Sax – fiolin
- John Sharpe – fiolin
- Juergen Hess – fiolin
- Stephen Shingles – bratsj
- John Underwood – bratsj
- Derek Simpson – cello
- Stephen Lansberry – cello
- George Martin – produsent, strykearrangement
- Geoff Emerick – lydteknikar
- Personell per Ian MacDonald[10]
Salslister
endre| Liste (1966) | Plassering |
|---|---|
| UK Singles Chart | 1[11] |
| Canadian CHUM Chart | 1 |
| US Billboard Hot 100 | 11 |
| Liste (1986) | Plassering |
| UK Singles Chart | 63 |
Andre innspelingar
endreEi rekkje andre artistar har gjort sine eigne utgåver av «Eleanor Rigby». Av desse finn ein Joan Baez, Ray Charles, Tony Bennett, Aretha Franklin og Wes Montgomery
Songen har òg vorte sampla av fleire rapparar.
Bakgrunnsstoff
endreKjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Eleanor Rigby» frå Wikipedia på engelsk, den 15. desember 2008.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Barry Miles (1997). Paul McCartney: Many Years From Now. New York: Henry Holt & Company. s. 281. ISBN 0-8050-5249-6.
- ↑ Bel Canto & the Beatles, arkivert frå originalen 24. mars 2012, henta 15. desember 2008
- ↑ «Revolver: Eleanor Rigby». The Beatles Interview Database. Henta 15. desember 2008.
- ↑ Steve Turner (1994). A Hard Day's Write: The Stories Behind Every Beatles' Song. New York: Harper. ISBN 0-06-095065-X.
- ↑ Mark Lewisohn (1988). The Beatles Recording Sessions. New York: Harmony Books. s. 77, 82. ISBN 0-517-57066-1.
- ↑ Mark Lewisohn (1988). The Beatles Recording Sessions. s. 200.
- ↑ Howard Goodall's 20th Century Greats, arkivert frå originalen 2. juni 2007, henta 15. desember 2008
- ↑ «Rocklist». Henta 14. mars 2018.
- ↑ Let me take you down to Eleanor Rigby's statue, «Let me take you down to Eleanor Rigby's statue»
- ↑ MacDonald 2005, s. 203–205.
- ↑ «Official Singles Chart Top 50: 18. august 1966 through 24. august 1966». The Official UK Charts Company. Henta 14. mars 2018.
| Føregangar «Sunny Afternoon» The Kinks |
Toppen av norske topp 10 The Beatles 7 veker, veke 34–40 1966 |
Etterfylgjar «Little Man» Sonny & Cher |
| 139: «Family Affair» Sly and The Family Stone |
Plassering på lista til Rolling Stone frå 2010 over dei 500 beste songane gjennom tidene 138 «Eleanor Rigby» The Beatles |
137: «Your Song» Elton John |