Albanés
L'albanés (autonim: shqip) es una lenga indoeuropèa, que constituís a ela sola un grop independent al sen d'aquesta familha de lengas. Sièis milions de personas la parlan en Albania, Kosovo, Grècia (los Arvanitas), Serbia, Montenegro e dins la Republica de Macedònia, mas tanben dins lo sud d'Itàlia (los Arbëreshë). De comunautats immigradas significativas existisson en Euròpa Occidentala, en Turquia, Egipte e als Estats Units.
Gjuha shqipe | |
Locutors | 6 169 000 de |
---|---|
Tipologia | SVO [1] |
Classificacion lingüistica | |
Albanés | |
Estatut oficial | |
Oficial de | Albania, Kosovo, Serbia, Montenegro, Macedònia del Nòrd |
Còdis lingüistics | |
ISO 639-1 | sq |
ISO 639-2 | sqi alb |
ISO 639-3 | sqi |
Ethnologue | sqi |
Glottolog | alba1267 |
Linguasphere | 55-AAA-a |
ASCL | 3901 |
IETF | sq |
Mòstra | |
Shqipja është një gjuhë indoevropiane që flitet në Shqipëri dhe nga shqiptarët etnikë në pjesë të tjera të Ballkanit jugor. Gjuha shqipe flitet gjithashtu edhe përgjatë bregdetit lindor të Italisë dhe në Sicili, në jug të Greqisë si dhe në Gjermani, Suedi, Shtetet e Bashkuara, Kanada, Ukrainë dhe Belgjikë. | |
Mapa | |
modificar |
Classificacion
modificarEn 1854, lo filològ alemand Franz Bopp pròva que l'albanés es una lenga indoeuropèa, mas isolada e sens cap de lenga que li siá pròcha. Son origina se discutís: d'unes fan montar l'albanés a l'illirian, d'autres al dacotraci (e mai se cèrts lingüistas considèran aquelas doas lengas coma benlèu aparentadas). Los Illirians èran los abitants autoctòns de la zòna ont se parla l'albanés. Aital la discussion sus la filiacion de l'albanés se carga d'implicacions politicas dins lo contèxt balcanic (conflicte de Kosovo).