Carri Renault FT
Lo carri Renault FT es un carri leugier francés desvolopat durant la Premiera Guèrra Mondiala (1914-1918). Blindat pus eficaç dau conflicte, impausèt son organizacion generala (armament en torrela, canilhas desbordantas a l'avans e a l'arrier, blòt motor installat a l'arrier) coma modèl dei generacions seguentas de carris. Adoptada per la màger part deis armadas après 1918, demorèt utilizat durant l'entre doas guèrras e participèt a d'operacions d'ocupacion ò per l'entraïnament durant la Segonda Guèrra Mondiala. Foguèt definitivament retirat dau servici en 1949.
Concepcion e produccion
modificarConcepcion
modificarSa concepcion foguèt prepausada en 1916 per lo coronèu Jean Estienne (1860-1936), pionier de l'arma blindada, per completar lei carris Schneider e Saint-Chamond. L'idèa èra de crear un carri leugier, aisat de produrre, per saturar lei defensas alemandas e atacar lei posicions de mitralhièra.
L'arquitectura adoptada marquèt una revolucion dins la concepcion dei carris amb l'abandon de la casamata au profiech d'una torrela capabla de pivotar a 360°. Lo blindatge (16 mm a l'avans) e l'armament (canon cort de 37 mm ò mitralhièra de 8 mm) èran leugiers mai sufisents per neutralizar lei nis de mitralhièra. Lei canilhas avián 32 patins automaticament mantenguts en tension per un mecanisme capable d'encaissar plusors tirs. L'equipatge èra reduch a doas personas e la massa totala èra de solament 6,5 a 7 tonas segon lei versions. Lo desplaçament èra assegurat per un motor de 18 ch. L'esséncia e l'òli èran injectadas dins lo sistèma gràcias a de pompas. Aquela pression permetiá de gardar una alimentacion constanta dins lei pendas sobdas.
Produccion
modificarPrepausat a l'armada francesa en novembre de 1916, lo premier prototipe foguèt presentat per Louis Renault (1877-1944) en març de 1917. La premiera comanda arribèt tre lo mes seguent. 52% de la produccion foguèt assegurada per Renault e lo rèsta foguèt realizat per Berliet (23%), SOMUA (17%) e Delaunay-Belleville (8%). Lei Francés produguèron entre 3 500 e 3 700 unitats e leis Estatsunidencs 950 (principalament après la guèrra).
Durant aqueu periòde, la torrela conoguèt divèrsei melhoraments. Lo premier modèl, una torrela motlada, foguèt remplaçat per una torrela riblada octogonala. Puei, foguèt adoptada una torrela motlada e arredonida. Lei diferentei produccions s'arrestèron en aost de 1919.
Inconvenients e obsolescéncia
modificarLeis inconvenients de la concepcion dau Renault FT apareguèron après la Premiera Guèrra Mondiala quand foguèt pauc a pauc concurenciat per de blindats pus modèrnes. Lo premier èra sa poissança de fuòc limitada e son blindatge pauc espés qu'èra relativament vulnerable. L'abséncia de radiò e l'obligacion de comunicar per de gèsts venguèron tanben pauc a pauc un problema car lo carri èra mau adaptat a una guèrra de movement. Lo cap de carri deviá egalament assegurar un nombre tròp important de pretzfachs.
Au nivèu tecnic, la suspension èra marrida e lo centre de gravitat èra tròp aut. Lo conductor èra donc obligat d'adaptar sa conducha per limitar lo risc de basculament ò per preservar lei vertèbras de l'equipatge.
Utilizacions
modificarLo carri Renault FT foguèt utilizat sus lo prat batalhier a partir dau 31 de mai de 1918. Foguèt adoptat per lei Francés e leis Estatsunidencs que poguèron formar 21 batalhons. Gràcias a sa concepcion revolucionària, aguèt un ròtle major dins leis ofensivas aliadas de 1918 e foguèt subrenomat « carri de la Victòria »[1].
Après 1918, foguèt largament exportat dins lo mond entier e lo carri Renault FT foguèt lo carri principau de la màger part dei país dau periòde. Inspirèt tanben d'autrei carris coma lo carri Fiat 3000 italian. Lo carri Renault FT e sei derivats participèron donc a plusors conflictes de l'entre doas guèrras e a la Segonda Guèrra Mondiala. Pasmens, venguèron pauc a pauc obsolèts.
-
-
-
-
-
Renault FT lituanians en 1925. -
Renault FT de l'armada checoslovacs en 1928. -
-
