Corrent Revolucionari Occitan
Lo Corrent Revolucionari Occitan o CRÒC [ˈkrɔk] es un ancian movement politic occitan qu'existiguèt de 1995 a 2001. Federava mai d'un grop local: Anaram Au Patac en Bearn, los Patriòtas Occitans a Tolosa, Occitània Libertat a Ais de Provença, Reviscòl Roergàs en Roergue.
Malgrat cèrtas divergéncias entre los grops e dins los grops se podiá definir coma un movement d'extrèma-esquèrra e independentista.
Har/Far, revista qu'existís totjorn, èra lo jornal comun al movement.
Lo sol grop fondador que rèsta actiu uèi lo dia es Anaram Au Patac en Bearn, que contunha de gerir la revista Har/Far.
Istoric
modificarEn 1995, los tres grops cofondadors del CRÒC foguèron Anaram Au Patac o AAP (fondat a Pau en 1992), los Patriòtas Occitans (fondats a Tolosa en 1993) e Occitània Libertat (fondat a Ais de Provença en 1994) ;entre sos membres fondators comptava amb de militants libertaris, comunistas, de l'AREV, e del Partit Occitan. S'i ajustèt puèi un quatren comitat, Reviscòl Roergàs en Roergue.
AAP foguèt lo grop mai dinamic e mai fòrt dins lo CRÒC. La revista d'AAP, Har, fondada en 1995, venguèt lèu la revista del CRÒC amb lo nom mai panoccitan Har/Far, mas la redaccion e la gestion demorèron al sèti d'AAP a Pau.
Lo CRÒC coneguèt un certan dinamisme entre 1995 e 2000 aperaquí. En gaire de temps, atraguèt la quasi-totalitat dels joves occitanistas que desiravan de far de politica e que se reconeissián pas facilament dins d'organizacions mai tradicionalas coma lo Partit Occitan e lo PNO. Lo sol autre grop occitanista que podiá atraire de joves e que podiá far concurréncia al CRÒC (independentista), aquò èra la Linha Imaginòt (antiindenpendentista). Totun lo CRÒC se limitava pas a la joventut e teniá de militants de totas las edats.
Mas la manca de coordinacion del CRÒC, a l'escala panoccitana, provoquèt sa dislocacion al començament dels ans 2000 e alavetz AAP decidiguèt de sortir del CRÒC en 2001. Aquò accelerèt la baissa d'activitat puèi la desparicion rapida del CRÒC.
Dempuèi 2001, ça que la, i a agut qualques assages per reviscolar lo CRÒC dins las regions de Tolosa e de Carcassona. La màger part dels èx-militants del CRÒC son anats cap a d'autras organizacions politicas occitanistas coma Anaram Au Patac, Iniciativa per Occitània, lo Partit de la Nacion Occitana (PNO) e lo Partit Occitan (PÒC), o ben dins l'occitanisme cultural, o encara dins d'organizacions non occitanistas d'esquèrra. Lo Partit Occitan, en particular, a sauput se reorganizar e se modernizar parcialament en seguida del sagron del CRÒC. L'existéncia del CRÒC, e mai s'es estada efemèra, a marcat l'aparicion d'una generacion novèla de militants durant los ans 1990, qu'an contribuit a rejovenir l'occitanisme en general. Aital lo CRÒC es estat, amb la Linha Imaginòt, una de las illustracions de l'aparicion del Temps Tres del movement occitan (segon los tèrmes prepausats per Robèrt Lafont, amb lo Temps Un a la fin del sègle XIX, lo Temps Dos durant los ans 1960-70 e lo Temps Tres dempuèi los ans 1990).