aimar

Occitan

Etimologia

Del latin amare.

Prononciacion

[ajˈma]

França (Bearn) : escotar « aimar »

Sillabas

ai | mar (2)

Vèrb

aimar

1. Aver de l'amor per (una persona, una causa).

Variantas dialectalas

• amar (prov.)

Traduccions

alemand: lieben (de) anglés: to love (en) basc: breton: catalan: estimar (ca), amar (ca) chèc: ipf./ pf. danés: elske (da) espanhòl: amar (es) esperanto: ami (eo) finlandés: francés: aimer (fr)

grèc: αγαπώ (el) ido: indonesian: italian: amare (it) neerlandés: ongrés: szeret (hu) polonés: kochać (pl) portugués: romanés: a iubi (ro) sicilian: suedés: älska (sv) turc: sevmek (tr) ucraïnian: любити (uk), кохати (uk)

Conjugason

• Lengadocian

Lengadocian

Infinitiu	aimar
Gerondiu	aimant
Participi passat
	singular			plural
masculin	aimat			aimats
femenin	aimada			aimadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	aimi aime	aimas	aima	aimam	aimatz	aiman
Imperfach	aimavi	aimavas	aimava	aimàvem	aimàvetz	aimavan
Preterit	aimèri	aimères	aimèt	aimèrem	aimèretz	aimèron
Futur	aimarai	aimaràs	aimarà	aimarem	aimaretz	aimaràn
Condicional	aimariái	aimariás	aimariá	aimariam	aimariatz	aimarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	aime	aimes	aime	aimem	aimetz	aimen
Imperfach	aimèssi	aimèsses	aimès aimèsse	aimèssem	aimèssetz	aimèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	aima !	—	aimem !	aimatz !	—
Negatiu	—	aimes pas !	—	aimem pas !	aimetz pas !	—
Nòtas