barracoen
Occitan
Etimologia
De barraca, pres au catalan, d'origina incertana, benlèu liat a l'ibèr barrum, «tèrragela».
Prononciacion
[bar'rakwɛ̃] (naut-lemosin)
Sillabas
bar | ra | coen (3)
Nom comun
barracoen masculin
- Persona nomada de sexe masculin (daus pòples sinte-manoish o gitan), que demòra tradicionalament dins un abitat nomade a traccion animala, apelat en nòrd-occitan barraca.