escrich

Occitan

Etimologia

participi passat substantivat e adjectivat de escriure eissit del latin scriptus

Prononciacion

/esk'ɾit͡ʃ/, /esk'ɾit͡ʃ/

Sillabas

es|crich

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	escrich	escriches
	[esk'ɾit͡ʃ]	[esk'ɾit͡ʃes]
Femenin	escricha	escrichas
	[esk'ɾit͡ʃo̞]	[esk'ɾit͡ʃo̞s]

escrich

1. Recobèrt de signes grafics, subretot sus de papièr, de pergamin, etc., sus que s'escrich
   • Papièr escrich dels dos costats.
2. Inscrich, marcat, registrat mejans l’escritura.
   • Una autorizacion escricha.
3. Marcat.
   • Aquel òme pòrta lo malaur escrich sus sa cara.
4. Mot exprimissent lo fatalisme.
   • Ai mancat ! Èra escrich.

Variantas dialectalas

1. escrit

Traduccions

alemand: geschrieben (de) anglés: written (en) catalan: escrit (ca) espanhòl: escrito (es)

francés: écrit (fr) italian: scritto (it) basc: idatzita (eu) portugués: escrito (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
escrich	escriches
[esk'ɾit͡ʃ]	[esk'ɾit͡ʃes]

escrich femenin

1. Çò qu'es escrich sus de papièr, sus de pergamin.
   • Sortir un escrich de sa pòche.
2. (drech) Acte, memòri portant promessa, convencion.
   • Signar un escrich.
3. Obratge de la ment redigit.
   • Un escrich politic.
4. (educacion) Partida d'un examèn o d'un concors que se debana menans d'espròvas escrichas.

Variantas dialectalas

1. escrit

Traduccions

alemand: Skript (de) anglés: writing (en), script (en) catalan: escrit (ca) espanhòl: escrito (es)

francés: écrit (fr) italian: scrittura (it) basc: idazki bat (eu) portugués: escrito (pt), texto (pt)

Forma de vèrb

escrich

1. Participi passat masculin singular de escriure

Variantas dialectalas

1. escrit