mirga

Una mirgueta

Occitan

Etimologia

Possiblament derivat del latin mus.

Prononciacion

/ˈmiɾɣo/, /ˈmiɾɣo/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « mirga »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mirga	mirgas
[ˈmiɾɣo]	[ˈmiɾɣos]

mirga femenin

1. Zool. Mamifèr rosegaire (Mus musculus) de la familha dels muridae.

   De mirgas, pr'aquò, venián cada nuèch saufinar pel trauc de la bonda. (Joan Bodon, L'enfant polit dins Contes del Drac)

2. Inform. Element connectable a un ordenador que permet la navegacion dins las rubricas.

Sinonims

• fura
• fureta
• ratinhòla
• ratuga

Derivats

• mirgueta
• mirgalhon

Traduccions

afrikaans: muis (af) albanés: mi (sq) alemand: Maus (de) femenin anglés: mouse (en) asturian: ratu (ast) masculin, mur (ast) masculin basc: sagu (eu) breton: logod (br) bulgar: мишка (bg) catalan: ratolí (ca) masculin chèc: myš (cs) danés: mus (da) esperanto: muso (eo) espanhòl: ratón (es) masculin estonian: hiir (et) finlandés: hiiri (fi) francés: souris (fr) femenin

istriòt: surzo (ist) masculin, suris (ist) masculin, sorzo (ist) masculin italian: topo (it) masculin, sorcio (it) masculin leton: pele (lv) lituanian: pelė (lt) naut sorab: myš (hsb) femenin ndonga: ombuku (ng) neerlandés: muis (nl) norvegian: mus (no) ongrés: egér (hu) polonés: mysz (pl) portugués: rato (pt) masculin romanés: şoarece (ro) masculin suedés: mus (sv) turc: fare (tr) ucraïnian: мишa (uk)