pòste

Veire tanben : pòsta, pòst

Occitan

Etimologia

1. (nom 1) De l'italian posto (« posicion, plaça, luòc ont es plaçat un militar o una pichona unitat per i exercir una mission de vigilància, d'entresenhes o de combat »). Del latin positus (« pausat »).
2. (nom 2) Del francés poste.

Prononciacion

/ˈpɔste/, /ˈpɔste/

Sillabas

pòs|te

Variantas dialectalas

• pòst

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pòste	pòstes
[ˈpɔste]	[ˈpɔstes]

pòste masculin

1. Plaça, emplaçament.
2. (ancian) Dispositiu plantat dins lo sol e amovible destinat a protegir contra los arquièrs los soldats encargats del trabalh del terren.
3. (particular) Lo quite luòc ont se trabalha.
4. (per extension) Foncions ocupadas sul quite pòste.
5. (ellipsi) Pòste de polícia.

Traduccions

alemand: Stellung (de), Position (de) anglés: position (en), poste (en) basc: catalan: post (ca)

espanhòl: posición (es), puesto (es) francés: poste (fr) italian: posizione (it), posto (it) portugués: posição (pt)

Nom comun 2

pòst masculin

1. Aparelh utilizat dins la ràdiotransmission.

Sinonims

• ràdio

Traduccions

alemand: Radio (de) anglés: radio (en) basc: irrati (eu) catalan: aparell de ràdio (ca), ràdio (ca)

espanhòl: radio (es) francés: poste (fr) italian: radio (it) portugués: rádio (pt)

Forma de vèrb

pòste

1. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de postar.