pan

Veire tanben : päñ, Pan

Menas divèrsas de pan

Occitan

Etimologia

1. (Nom comun 1) Del latin pānis.
2. (Nom comun 2) Del latin pannus.

Prononciacion

/pa/, /pa/, /po/, /po/ (naut lemosin)

França (Bearn) : escotar « pan »

Sillabas

pan (1)

Nom comun 1

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pan	pans
[pa]	[pas]

pan masculin

1. Aliment fach a partir d'una pasta compausada essencialament de farina.

   Paire, dins l'Albigés, manjan de pan de froment. Nautres aicí nos cal contentar de pan de segal per que manca cauç dins las nòstras tèrras. (Joan Bodon Lo pan de froment dins Contes del meu ostal)

Derivats

panada panairar panar panatièr panatièra pancosièr

panejar panet panhòta panièr panièra panieròla

Traduccions

alemand: Brot (de) neutre anglés: bread (en) armèni: հաց (hy) basc: ogi (eu) breton: bara (br) catalan: pa (ca) masculin danés: brød (da) neutre espanhòl: pan (es) masculin esperanto: pano (eo) feroés: breuð (fo) neutre

finlandés: leipä (fi) francés: pain (fr) masculin islandés: brauð (is) neutre italian: pane (it) masculin lituanian: duona (lt) munsee: apwáan (umu) inanimat neerlandés: brood (nl) neutre portugués:pão (pt) masculin suedés: bröd (sv) neutre turc: ekmek (tr)

Nom comun 2

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pan	pans
[pa]	[pas]

pan masculin

1. Tròç de quicòm, per exemple d'un vestit, d'una paret.

Traduccions

catalan: pany (ca) masculin

francés: pan (fr) masculin