patenta

Occitan

Etimologia

De letra patenta.

Prononciacion

/paˈtento̞/, /paˈtento̞/ França (Bearn) : escotar « patenta »

Sillabas

pa|ten|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
patenta	patentas
[paˈtento̞]	[paˈtento̞s]

patenta

1. Brevet donat per una autoritat establissent un drech, un títol, un privilègi.
2. (per extension) Autorizacion administrativa d’exercir unes mestièrs ; licéncia.
3. (marina) Rapòrt de santat, document donats pels pòrts al´subjècte l’estat sanitari d’un equipatge.
4. Mena de talha sul mestièr.
   • Payer la patente.

Parents

• letra patenta
• patentar
• patent

Forma d'adjectiu

patenta

1. Femenin singular de patent

Forma de vèrb

patenta

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de patentar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de patentar

Espanhòl

Prononciacion

[?]

Forma de vèrb

patenta

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de patentar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de patentar

Francés

Prononciacion

/patɑ̃ta/, /patɑ̃ta/

Forma de vèrb

patenta

1. Tresena persona del singular del passat simple de patentar