solide

Occitan

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

/suˈliðe/, /suˈliðe/

Sillabas

so|li|de

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	solide	solides
	[su'liðe]	[su'liðes]
Femenin	solida	solidas
	[su'liðo̞]	[su'litðo̞s]

solide

1. (fisica) Que ten de consisténcia.
   • Còrs solides.
2. Qu'es estable, fèrm, resistent al tust dels còrs e a l’accion del temps.
   • Bastir sus de fondaments solides.
3. (figurat) Qu'es real, seriós, duradís, fèrm, fòrt.
   • Un esper solide.
   • Una amistiat solida.
4. Vigoroses, violent, fòrt.
5. (geometria) Qu'ocupa una porcion de l’espandida dins las tres dimensions.
6. (geometria) Analòg tridimensional de l'angle plan.
   • Una piramida sens basa es un angle solide.
7. (familièr) Qu'es musclat o vigorós.

Variantas dialectalas

• solid

Antonims

Consistent

• gasós
• liquid

Resistant

• fragil

Derivats

• consolidar
  • consolidacion
• solidament
• solidificar
• soliditat

Traduccions

alemand: gesetzt (de), solide (de) anglés: solid (en), firm (en), sturdy (en), substantial (en), stout (en) catalan: fiable (ca), sòlid (ca), solvent (ca) espanhòl: sólido (es)

francés: solide (fr) italian: solido (it) basc: sendoa (eu) portugués: sólido (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
solide	solides
[su'liðe]	[su'liðes]

solide

1. Estat fondamental de la matèria quand ten un volum e una forma pròpras.
2. (geometria) Objècte de tres dimensions.

Advèrbi

solide

1. solidament
2. segur, naturalament

Alemand

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

/zoˈliːdə/, /zoˈliːdə/

Sillabas

so|li|de

Adjectiu

solide

1. solide

Nom comun

solide

1. solide

Francés

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

/sɔlid/, /sɔlid/

Sillabas

so|li|de

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	solide	solides
	[sɔlid]
Femenin	solide	solides
	[sɔlid]

solide

1. solide

Nom comun

solide

1. solide

Italian

Prononciacion

[?]

Forma d'adjectiu

solide

1. Femenin plural de solido