Defensa de Madrid
La defensa de Madrid ò lo sètge de Madrid designa un ensems de combats que se debanèron dins la província e dins la vila de Madrid dins lo corrent de la Guèrra Civila Espanhòla entre octòbre de 1936 e març de 1939. Per lei republicans, l'objectiu èra de tenir lo contraròtle de la capitala espanhòla e de sei linhas d'avitalhament. En fàcia, lei nacionalistas assaièron premier de conquistar la vila puei d'i isolar un maximom de fòrças republicanas. Finalament, la ciutat foguèt ocupada per lei tropas de Franco pendent l'afondrament dau camp republican a la fin dau mes de març de 1939.
Causas e preparacion de la batalha
modificarLei premiers combats acomencèron en Madrid durant lo còp d'estat nacionalista de julhet de 1936. Pasmens, lei militars i foguèron rapidament blocats per de milícias obrieras e lei fòrças de polícia localas. Lo 20 de julhet, après dos jorns de batalha, lei nacionalistas madrilencs èran dispersats e la capitala sota lo contraròtle dau govèrn. Lei generaus nacionalistas decidèron donc de se dirigir còntra Madrid ambé leis armadas dei generaus Mola au nòrd e Franco au sud. Recebèron d'ajudas dei regimes faissistas alemands e italians.
De son caire, lei republicans obtenguèron un sostèn militar sovietic e organizèron una armada novèla a partir dei milícias obrieras, dei fòrças de polícia e dei tropas militaras encara fidèlas. La decision de Franco de sauvar premier la garnison nacionalista blocada dins Toledo permetèt ai republicans de melhorar sei defensas. Aquò retardèt l'ofensiva que poguèt pas començar avans octòbre permetent l'arribada de renfòrç (unitats sovieticas e bregadas internacionalas). De mai, permetèt ai republicans d'establir de posicions fòrtas a l'èst de la vila per i gardar lo contraròtle dei rotas e empachar un blocus totau.
La batalha de Madrid
modificarL'ofensiva generala dei nacionalistas còntra Madrid durèt dau 8 au 23 de novembre de 1936. Lei republicans èran pus nombrós e protegits per de fortificacions mai lei nacionalistas avián un equipament e un comandament superiors. De mai, èran sostenguts per de fòrças regularas alemandas e italianas. Leis asalhidors passèron Manzanares e agantèron lo sector de la Casa de Campo, de la Ciutat Universitària e dau quartier de Moncloa-Aravaca per una defensa acarnada dei milicians e dei volontaris internacionaus.
Lo 9, lei nacionalistas ataquèron lo sector de la borgada de Carabanchel mai la zòna, fòrça urbanizada, favorizava la defensa e l'ofensiva foguèt blocada. Puei, dins lo corrent de la nuech, de còntra-ofensivas de la XIa Bregada Internacionala permetèron de reconquistar lei posicions perdudas. Lo 10 e lo 11, l'arribada dei milícias anarquistas d'Aragon de Buenaventura Durruti permetèron d'organizar de còntra-ofensivas novèlas. Pasmens, lo 12, una temptativa de la XIIa de desblocar la vila mau capitèt e permetèt ai nacionalistas de preparar una segonda ofensiva generala.
Aquel assaut acomencèt lo 19 après un important tir d'artilhariá. Lei nacionalistas passèron tornarmai Manzanares e concentrèron seis atacas còntra la Ciutat Universitària onte Durruti foguèt tuat. Pasmens, lei defensors arrestèron rapidament l'avançada nacionalista gràcias a la densitat urbana dau sector. Puei, Franco assaièt d'obtenir la capitulacion de la capitala gràcias a un bombardament generau. Dins aquò, la populacion refusèt de se sometre e lei tirs s'arrestèron a partir dau 23. Lo frònt s'estabilizèt lòng dei posicions tengudas per lei dos camps (Ciutat Universitària, Carabanchel... etc.) e lei sindicats organizèron lo transferiment deis industrias vitalas dins lei tunèus dau metrò, çò que permetèt de contuniar d'assegurar lo foncionament de la vila durant tota la guèrra.
Batalhas a l'entorn de Madrid
modificarAprès la batalha de Madrid, lei combats se concentrèron sus la region a l'entorn de la capitala. En febrier de 1937, Franco assaièt d'enceuclar la vila en atacant la rota de Valéncia mai son ataca foguèt arrestada la batalha de Jarama. Lo mes seguent, lo còrs expedicionari italian menèt una temptativa similara que foguèt egalament arrestada per lei republicans (batalha de Guadalajara). En julhet, foguèt lo torn dei republicans d'organizar una ataca per alunchar lei nacionalistas. Pasmens, en despiech de quauqueis avançadas, la situacion evolucionèt gaire (batalha de Brunete). Enfin, en decembre, lei republicans organizèron una ofensiva novèla a Teruel per empedir un assaut nacionalista sus Madrid. L'ataca permetèt de defugir l'ataca còntra la capitala mai entraïnèt de pèrdas importantas.
La presa de la vila
modificarMadrid foguèt finalament conquistada a la prima de 1939 après l'afondrament dei tropas republicans sus lo frònt catalan. Dins la capitala, lei fòrças republicanas se devesiguèron entre lei partisans d'una capitulacion negociada e aquelei d'una continuacion de la guèrra. Lo 5 de març, lo generau Segismundo Casado arrestèt lei caps comunistas de la vila, partisans principaus de la perseguida dei combats, e prenguèt lo contraròtle de la capitala. Puei, assaièt de negociar ambé Franco. Pasmens, aquò entraïnèt l'afondrament de sei fòrças e una ataca nacionalista rescontrèt ges de resisténcia lo 26 de març. Dos jorns pus tard, la vila èra sota lo contraròtle de Franco.