Legenda
Una legenda (de l'adjectiu verbal latin legenda significant « que se deu legir ») es, a l’origina, un raconta fixat per escrich per èsser legit publicament: mai sovent s'agís d'una agiografia legida dins los monastèris, pendent los repais; dins las glèisas, per pivelar los fidèls pendent la fèsta d’un sant. Cambia lo sens al sègle XVI, la legenda ven un raconta de caractèr meravelhós ont los fachs istorics son transformats per l'imaginacion populara o l'invencion poetica. Aquesta evolucion. Dins aqueste genre de literatura, la precision istorica passa alara al segond plan al rspècte de l’intencion esperitala.
Dins la lenga correnta, lo mot legenda es ara vengut sinonim de mite, e remanda a quicòm que l'existéncia jamai podèt èsser provada.
Diferéncia entre legenda e mite
modificarUnes autors destrian lo mite de la legenda. Segon eles, una legenda ten de fachs reals; una istòria es contada puèi es transmesa per oral d'ont las modificacions. Se la pòt definir coma un raconta que mescla lo verai e lo fals.
Lo raconte fictiu dins las legendas, mites, contes e fablas, es mai sovent d'origina orala e crida lo meravelhós. Una legenda es fòça ligada a un element clau, aquò es precisat e se concentra sus un luòc, un objècte, un personatge, una istòria, etc. Amb lo temps, la legenda ven un mite per las societats futuras, que pèrd en precision e ganha en fantasia e en amplificacion.
Ara las nocions de mite, de legenda, de conte e de fabla son sovent confondudas.
Originas de las legendas
modificarJean-Pierre Bayard, dins son Istòria de las legendas, enumèra una desena de teorias relativas a las originas de las legendas. La teoria antropologica, sostenguda per Henri Gaidoz, Wilhelm Mannhardt e Edward Tylor, postula que las legendas vendrián de pensadas umanas primitivas, de rèstes de religions e culturas elementàrias. La teoria astrala o naturalista considèra los contes e las legendas etiologicas coma divinisant las grandas manifestacions de la natura. La teoria mitologica es avançada per Grimm qu'atribuís la creacion dels contes a l'enfança preïstorica de la patria, Angelo De Gubernatis, a un naturalisme enfantin, Schelling, a la consciéncia individuala del pòble qu'apond a las legendas creadas una significacion religiosa. La teoria linguistica considèra que las legendas son eissidas de la transmission de racontas entre diferents pòbles qu'utilizan los mots a d'autres culturas, las desforma, çò qu'obscurcís lo sens primitiu original e dona naissença a de raconta novèls.
Referéncias
modificarBibliografia
modificar- (en) Hippolyte Delehaye, The Legends of the Saints: An Introduction to Hagiography (1907), Chapter I: Preliminary Definitions, et passim
- (en) Karl Kerenyi, The Heroes of the Greeks (1959)
- (en) Article de l'Encyclopédie Catholique Literary or Profane Legends
Vejatz tanben
modificarArticles connèxes
modificar- Agiografia
- Legendas al subjècte dels Templièrs
- Legenda urbana: la legenda urbana es la novèla legenda. Los luòcs publics e la tecnologia ne son los melhors subjèctes.