canon
Occitan
Etimologia
Del latin canon
Prononciacion
/kaˈnu/ França (Bearn) : escotar « canon »
Sillabas
ca|non
Nom comun 1
canon masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| canon | canons |
| [kaˈnu] | [kaˈnus] |
- Canèl de canavera talhat entre dos noses, tudèl en general, tub.
- Canèla d’una barrica.
- Galet d’un vase.
- (roegue) Litre de vin.
- Calamèl de rastolh.
- Jova pluma de l’ala d’un aucelon.
- Tub de pòrtapluma.
- Tripa que servís d’envelopa a las salsissas.
- Gròs plec d’un vestit, d’una còfa.
- (textil) Ròtle de lin o d’estopa cardada.
- (militar) Pièça d'artilhariá en forme de tub, e utilizada per lançar de projectils, bolets, obús, etc.
- (arma) Partida d’una arma de fuòc portativa en forma de tub que, dins las armas ancianas s'i plaçava la polvera e lo projectil, e ara en que s'engatja la cartocha.
- (tecnica) Dispositiu permetent de projectar diferentas matèrias
- Canon de nèu.
Derivats
Traduccions
|
Arma |
Nom comun 2
canon masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| canon | canons |
| [kaˈnu] | [kaˈnus] |
- règla, tipe, modèl.
- lo canon de la beutat.
- (art) Ensemble de las règlas establissent un tipe de beutat umana podent servir de modèl ideal pels artistas.
- los canons academics.
- (religion) Tèxte que precisa una doctrina religiosa.
- (teologia) Ensemble de las règlas toucant la disciplina e la practica religiosa.
- (Teologia) Lista dels libres biblics admeses per las Glèisas coma tenent una valor normativa per la fe. O tanben los libres reconeguts coma inspirats.
- (musica) Règla permetent de daterminar los intervals dels sons musicals en vigor pels Grècs pitagoricians.
- (musica) Forma musicala caracterizada per una polifonia a l'entorn d’un meteis tèma podent se superpausar tot en essent decalat dins lo temps.
Interpretacion del canon de Pachelbel (1694)
Derivats
Traduccions
|
Nòrma |
Adjectiu
canon
- Canonic, dins: « drech canon »
Anglés
Etimologia
Del francés ancian canon
Prononciacion
/ˈkænən/
Sillabas
ca|non
Nom comun
canon masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| canon | canons |
| [ˈkænən] | [ˈkænənz] |
Espanhòl
Etimologia
Del latin canon
Prononciacion
/ˈkanon/
Sillabas
ca|non
Nom comun
canon masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| canon | cánones |
Francés
Etimologia
Del latin canon
Prononciacion
França (Vendèa) : escotar « canon »
Prononciacion
- /kanɔ̃/
- França (Mülhausen) : escotar « canon »
- Itàlia (Courmayeur) : escotar « canon »
Sillabas
ca|non
Nom comun 1
canon masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| canon | canons |
| [kanɔ̃] | |
Nom comun 2
canon masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| canon | canons |
| [kanɔ̃] | |
Nom comun 3
canon masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| canon | canons |
| [kanɔ̃] | |
- (popular) Veire de vin.
Adjectiu 1
canon masculin o femenin (Plural: canons)
- (popular) Polit.
Adjectiu 2
canon masculin o femenin (Plural: canons)