espina

Espinas de rosièr

Occitan

Etimologia

Del latin spīna.

Prononciacion

/esˈpino/, /esˈpino/ (lengadocian), /ejˈpino/, /ejˈpino/ (naut lemosin)

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « espina »

Sillabas

es | pi | na (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
espina	espinas
[esˈpino]	[esˈpinos]

espina femenin

1. Apendix agut, dur e rigid d'unas plantas.
2. Part ponchuda de l'esqueleta dels peisses.

Derivats

• espinassa
• espinós

Variantas dialectalas

• espia
• bròc
• espin
• espinc

Traduccions

alemand: Dorn (de) masculin anglés: thorn (en) catalan: espina (ca) femenin espanhòl: espina (es) femenin francés: épine (fr) femenin (1), arête (fr) femenin (2)

italian: spina (it) femenin portugués: espinho (pt) masculin (1), espinha (pt) femenin (2) sicilian: spina (scn) femenin sotho del nòrd: mootlwa (nso)

Catalan

Etimologia

Del latin spīna.

Prononciacion

/əsˈpinə/, /əsˈpinə/ (oriental), /esˈpina/, /esˈpina/ (occidental)

Espanha (Barcelona) : escotar « espina »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
espina	espines
[əsˈpinə]	[əsˈpinəs]

espina femenin

1. Espina.