fetiche
Occitan
Etimologia
- Del portugués feitiço « artificial » per extension: sortilègi, nom donat als objèctes de culte dels pòbles d'Africa pendent la colonizacion. Pel latin facticius (« factici »).
Prononciacion
/fetiˈt͡ʃe/
Sillabas
fe|ti|che
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fetiche | fetiches |
[fetiˈt͡ʃe] | [fetiˈt͡ʃes] |
fetiche masculin
- Objècte de culte animista, objècte car als pòbles primièrs o causa qu'es per eles un objècte de culte.
- (per extension) Amulet qu'unas personas atribuisson una influéncia capabla d’atraire la fortuna o de conjurar la malastrada.
- Quin que siá objècte que s'atribuís, amb supersticion, los beneficis d'un pòrtabonur.
- (psicologia) Una partida del còrs o una causa venguda supòrt d’excitacion.
Derivats
Sinonims
Traduccions
|
Espanhòl
Etimologia
- Del portugués feitiço « artificial » per extension: sortilègi, nom donat als objèctes de culte dels pòbles d'Africa pendent la colonizacion. Pel latin facticius (« factici »).
Prononciacion
Colómbia (Cartagena) : escotar « fetiche »
Prononciacion
/fe'tit͡ʃe/
Sillabas
fe|ti|che
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fetiche | fetiches |
[fetiˈt͡ʃe] | [fetiˈt͡ʃes] |
fetiche masculin