mena

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar galloromanic *mīna o *mēna vengut d'un cèlt. *meina..

Prononciacion

[me'nɔ]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « mena »

Sillabas

me | na (2)

Nom comun

mena femenin

1. Sòrta, genre, tipe, categoria; ensemble d'entitats qu'an de caracteristicas comunas.
2. Primièra matèria tracha d'una mina e que conten de minerals .

Traduccions

alemand: [1]; [2] anglés: kind (en)[1]; ore (en){2] basc: breton: bulgar: catalan: mena (ca)[1] e [2] chèc: danés: espanhòl: esperanto: estonian: finlandés: francés: sorte (fr) [1]; minerai (fr) [2]

italian: leton: lituanian: ongrés: polonés: portugués: romanés: sicilian: suedés: turc: ucraïnian: