Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…które starożytne miasto w Indiach (na zdjęciu) zostało w 2021 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO?

…gdzie mieszkał twórca Kajka i Kokosza?

…w jaki sposób zachował się kredowy chrząszcz Tetrameropsis?

…że wolontariat zagraniczny może przynosić więcej szkody niż pożytku?

…ile czasu zajęło niewidomej lekkoatletce przekwalifikowanie się na złotą olimpijkę?

Rocznice

5 stycznia: imieniny obchodzą m.in.: Amelia, Edward i Szymon
Okrągłe, dziesięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Kobiety pocieszycielkieufemistyczne określenie stosowane w odniesieniu do kobiet i dziewcząt różnej narodowości, które zostały zwerbowane podstępem lub pod przymusem do pracy w wojskowych domach publicznych organizowanych w latach 1932–1945 na potrzeby sił zbrojnych Cesarstwa Japonii. Większość badaczy uznaje „pocieszycielki” za ofiary niewolnictwa seksualnego. Pierwsze „ośrodki pocieszycielskie” powstały na początku lat 30. w okupowanej Mandżurii lub w Szanghaju. Proceder ich tworzenia gwałtownie przyspieszył po rozpoczęciu japońskiej inwazji na Chiny w 1937 roku i był kontynuowany wraz z rozszerzaniem się działań wojennych na pozostałe obszary Azji i Pacyfiku. Japońscy przywódcy wojskowi postrzegali „ośrodki pocieszycielskie” jako przedłużenie funkcjonującego w Japonii systemu licencjonowanej prostytucji. Liczyli, że poprzez zapewnienie żołnierzom i marynarzom regulowanego dostępu do usług „pocieszycielek” podniosą ich morale, ograniczą skalę dokonywanych przez nich gwałtów, a także zapobiegną szerzeniu się chorób wenerycznych. Nie sposób określić, ile kobiet i dziewcząt zostało zmuszonych przez Japończyków do pracy w wojskowych domach publicznych. Historycy japońscy, koreańscy oraz zachodni zazwyczaj szacują ich liczbę na od 50 tys. do 200 tys. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Flowersutwór muzyczny wykonywany przez amerykańską piosenkarkę popową Miley Cyrus, pochodzący z jej ósmego albumu studyjnego Endless Summer Vacation. 12 stycznia 2023 został wydany przez wytwórnię Columbia Records jako pierwszy promujący go singel. Został napisany przez Cyrus we współpracy z Aldae i Michaelem Pollackiem, a jego producentami są Kid Harpoon oraz Tyler Johnson. Singel odniósł sukces komercyjny na świecie. Według danych International Federation of the Phonographic Industry był najpopularniejszym utworem 2023 roku w skali globalnej. Dotarł do pierwszych miejsc list przebojów w ponad 35 państwach. Został nagrodzony Grammy dla nagrania roku i najlepszego popowego występu solo, dodatkowo był nominowany w kategorii piosenka roku. Cyrus otrzymała dzięki niemu nagrodę Brit za zagraniczny hit roku i trzy Billboard Music Awards, a także cztery nominacje do MTV Video Music Awards i dwie do Europejskich Nagród Muzycznych MTV. Czytaj więcej…

Język
  NODES
Intern 1
iOS 4
mac 5
os 40