Łoździeje
Łoździeje[1] (lit. Lazdijai) – miasto na Litwie, na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Kirsną, w okręgu olickim, siedziba rejonu łoździejskiego.
 Główny plac miasta | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Okręg | |||||
| Burmistrz |
Vaida Gazdziauskienė | ||||
| Powierzchnia |
4,8 km² | ||||
| Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
318 | ||||
| Kod pocztowy |
LT-67106 | ||||
Położenie na mapie Litwy  | |||||
 54°14′N 23°31′E/54,233333 23,516667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Nazwa miasta wywodzi się od rzeki Lazda (dzisiejszej Raišupis).
Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie trockim województwa trockiego[2].
Historia
edytujTereny te do 2 połowy XIII wieku należały do Jaćwingów, następnie, po zagładzie plemienia dokonanej przez Krzyżaków obszary te pokryły się puszczą. W XV wieku nastąpił ponowny napływ ludności. W 1560 roku król Zygmunt II August założył miasto. W 1597 roku Zygmunt III Waza nadał miastu prawo magdeburskie oraz herb przedstawiający złotego łosia na czerwonym polu z trzema skrzyżowanymi kluczami. Miasto królewskie w 1782 roku[3]. Po III rozbiorze Polski w 1795 roku miasto znalazło się w zaborze pruskim, w 1807 w Księstwie Warszawskim, a w 1815 w Królestwie Kongresowym. Władze carskie odebrały prawa miejskie 31 maja 1870 w ramach represji po powstaniu styczniowym.
W latach 1857, 1879, 1922 i 1923 roku miasto było niszczone przez pożary. Podczas II wojny światowej zostało zburzone.
Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Łoździeje.
W okresie międzywojennym Łoździeje były centrum oświatowym regionu Dzukia. W latach 1928–1931 w mieście pracowała jako nauczycielka poetka litewska Salomėja Nėris.
Podczas okupacji hitlerowskiej, 15 września 1941 roku Litwini utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1600 osób. 3 listopada 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicy getta. Z rozkazu Niemców Litwini zamordowali 1535 Żydów[4].
Zabytki
edytuj- Kościół katolicki pw. św. Anny. Obecny kościół został zbudowany w latach 1894–1895 według projektu architekta Feliksa Lipskiego. Kościół został konsekrowany w 1898 roku przez biskupa sejeneńskiego Antoniego Baranowskiego. Kościół zbudowano w stylu romantycznym, łączącym w sobie cechy klasycystyczne i barokowe. We wnętrzu kościoła znajduje się zdobiona ambona. Ołtarze pochodzą z pracowni warszawskich.
- Pomnik poświęcony poległym za niepodległość Litwy w latach 1918–1920, przy placu Nepriklausomybės (Niepodległości).
Komunikacja
edytujŁoździeje nie posiadają stacji kolejowej (najbliższa znajduje się w miejscowości Szostaków) natomiast funkcjonuje tu komunikacja autobusowa obsługiwana przez takie firmy jak Lazdiju AP, Vilkaviskio AP, Kautra i TOKS. Miasto posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z Wilnem, Kownem, Olitą, Mariampolem, Wiejsiejami, Druskienikami, Kalwarią, Simnem i Wyłkowyszkami.
Miasta partnerskie
edytuj
Galeria
edytuj-
Kościół św. Anny -
Szkoła artystyczna -
Poczta -
Sąd -
Centrum kultury
Przypisy
edytuj- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Polski: Nazewnictwo Geograficzne Świata. T. 11: Europa, część I. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2009, s. 120. ISBN 978-83-254-0463-5.
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 87.
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 15.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1085.
Bibliografia
edytuj- Litwa. Piękna nieznajoma. Wilno: Margi raštai, 2005. ISBN 9986-09-291-4.
Linki zewnętrzne
edytuj- Łoździeje, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 763. (1884)