Żeneta
Żeneta[8] (Genetta) – rodzaj ssaka z podrodziny Genettinae w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).
Genetta | |||
G. Cuvier, 1816[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – żeneta tygrysia (G. tigrina) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
żeneta | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Viverra genetta Linnaeus, 1758 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce i Europie[9][10][11].
Morfologia
edytujDługość ciała 40,8–62,2 cm, ogona 34–53,5 cm; masa ciała 1,3–3,5 kg; samce są z reguły większe i cięższe od samic[10][12].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1816 roku przyrodnik i zoolog Georges Cuvier w publikacji własnego autorstwa poświęconej systematyce królestwa zwierząt[1]. Cuvier wymienił dwa gatunki – Viverra fossa von Schreber, 1776 (= Viverra fossana P.L.S. Müller, 1776) i Viverra genetta Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest (absolutna tautonimia) Viverra genetta Linnaeus, 1758 (żeneta zwyczajna).
- Genetta: starofr. genette ‘żeneta’[13].
- Odmaelurus: gr. οσμη osmē lub οδμη odmē ‘zapach’; αιλουρος ailouros ‘kot’[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Viverra genetta Linnaeus, 1758.
- Osbornictis: Henry Fairfield Osborn (1857–1935), amerykańsoki geolog, paleontolog; gr. ικτις iktis, ικτιδις iktidis ‘łasica’[15]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Osbornictis piscivora J.A. Allen, 1919.
- Pseudogenetta: gr. ψευδος pseudos ‘fałszywy’[16]; rodzaj Genetta G. Cuvier, 1816. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pseudogenetta villiersi Dekeyser, 1949 (= Genetta thierryi Matschie, 1902).
- Paragenetta: gr. παρα para ‘blisko, obok’[17]; rodzaj Genetta G. Cuvier, 1816. Gatunek typowy: Genetta (Paragenetta) lehmanni Kuhn, 1960 (= Genetta johnstoni Pocock, 1908).
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[18][12][9]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[8] | Podgatunki[10][9][12] | Rozmieszczenie geograficzne[10][9][12] | Podstawowe wymiary[10][12][b] | Status IUCN[19] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Genetta abyssinica | (Rüppell, 1836) | żeneta etiopska | gatunek monotypowy | południowo-wschodni Sudan, Erytrea, Etiopia, Dżibuti i północno-zachodnia Somalia | DC: 41–43 cm DO: 38–40 cm MC: 1,3–2 kg |
DD | |
Genetta thierryi | Matschie, 1902 | żeneta sawannowa | gatunek monotypowy | zachodnia Afryka od Senegalu na wschód do Nigerii i Kamerunu | DC: 44–45 cm DO: 40–43 cm MC: 1,3–1,5 kg |
LC | |
Genetta victoriae | O. Thomas, 1901 | żeneta olbrzymia | gatunek monotypowy | lasy deszczowe środkowej Afryki w Demokratycznej Republiki Konga i zachodniej Ugandy | DC: 55–60 cm DO: 41–49 cm MC: 2,5–3,5 kg |
LC | |
Genetta johnstoni | Pocock, 1908 | żeneta skryta | gatunek monotypowy | zachodnia Afryka w Gwinei, Sierra Leone, Liberii, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Ghanie | DC: 47–51 cm DO: 46–49 cm MC: 2,2–2,6 kg |
NT | |
Genetta piscivora | (J.A. Allen, 1919) | żeneta rybożerna | gatunek monotypowy | lasy deszczowe Demokratycznej Republiki Konga | DC: 44–49 cm DO: 34–41 cm MC: około 1,5 kg |
NT | |
Genetta servalina | Pucheran, 1855 | żeneta serwalowata | 5 podgatunków | Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Gwinea Równikowa, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Sudan Południowy, Uganda, Rwanda, Burundi, Kenia, rozłączna populacja w środkowej Tanzanii i na wyspie Zanzibar (Zanzibar) | DC: 44–51 cm DO: 37–48 cm MC: około 2,3 kg |
LC | |
Genetta cristata | Hayman, 1940 | żeneta grzywiasta | gatunek monotypowy | lasy w Nigerii i Kamerunie; być może Gabon i Kongo | DC: 49–62 cm DO: około 43 cm MC: około 2,5 kg |
VU | |
Genetta genetta | (Linnaeus, 1758) | żeneta zwyczajna | 5 podgatunków | południowo-zachodnia Europa (Francja, Hiszpania, Andora i Portugalia), północna Afryka (Maroko na wschód do Libii), rozłączna populacje zachodniej, środkowej i południowej Afryce oraz Półwyspie Arabskim (południowo-zachodnia Arabia Saudyjska, Jemen i Oman) | DC: 46–52 cm DO: 40–52 cm MC: 1,4–2,6 kg |
LC | |
Genetta felina | (Thunberg, 1811) | żeneta afrykańska | gatunek monotypowy | Namibia i Południowa Afryka; niepotwierdzony w Angoli i Zambii | DC: 43–56 cm DO: 41–49 cm MC: 1,4–2,4 kg |
NE | |
Genetta tigrina | (von Schreber, 1776) | żeneta tygrysia | 2 podgatunki | obszary o większych opadach deszczu w Południowej Afryce (południowa Prowincja Przylądkowa Zachodnia do południowego KwaZulu-Natal) i przyległym Lesotho | DC: 43–58 cm DO: 38–46 cm MC: 1,4–2,1 kg |
LC | |
Genetta fieldiana | Du Chaillu, 1860 | żeneta rudoplama | 4 podgatunki | szeroko rozpowszechniony w Czarnej Afryce, od Nigerii na wschód po Erytreę, Etiopię i Somalię, na południe do środkowej Namibii i północno-wschodniej Afryki Południowej (KwaZulu-Natal) | DC: 41–52 cm DO: 39–54 cm MC: 1,3–3,2 kg |
LC | |
Genetta bourloni | Gaubert, 2003 | żeneta liberyjska | gatunek monotypowy | zachodnia Afryka w Sierra Leone, południowo-wschodniej Gwinei, Liberii i Wybrzeżu Kości Słoniowej | DC: około 49 cm DO: około 41 cm MC: 1,5–2 kg |
VU | |
Genetta poensis | Waterhouse, 1838 | żeneta królewska | gatunek monotypowy | rozłączne populacje w Liberii, Wybrzeżu Kości Słoniowej, Ghanie, Gwinei Równikowej (wyspa Bioko) i Kongo | DC: około 60 cm DO: około 41 cm MC: 2–2,5 kg |
DD | |
Genetta pardina | I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1832 | żeneta lamparcia | gatunek monotypowy | zachodnia Afryka w Senegalu i Mali, na wschód do Burkina Faso i Ghany | DC: 41–55 cm DO: 39–49 cm MC: do 3,1 kg |
LC | |
Genetta angolensis | Bocage, 1882 | żeneta angolska | gatunek monotypowy | rozłączne populacje w Angoli, południowej Demokratycznej Republice Konga, Zambii, Tanzanii, północnym Mozambiku i południowym Malawi | DC: 44–48 cm DO: 38–43 cm MC: 1,3–2 kg |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również gatunki wymarłe z plejstocenu:
- Genetta nyakitongwer Werdelin & Lewis, 2013[20] (Kenia)
- Genetta plesictoides Bate, 1903[21] (Cypr)
Drzewo filogenetyczne (uproszczone) rodzaju Genetta w oparciu o analizy nukleotydów cytochromu b i pętli D[22]:
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uwagi
edytuj- ↑ Nazwa odrzucona, publikacja Okena Lehrbuch der Naturgeschichte została uznana za nieważną (poza kilkoma wyjątkami) na mocy uprawnień Międzynarodowej Komisji Nomenklatury Zoologicznej, ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego[2].
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
edytuj- ↑ a b G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation: pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paris: Chez Déterville, 1817, s. 156. (fr.).
- ↑ ICZN. Opinion 417. Rejection for nomenclatorial purposes of volume 3 (Zoologie) of the work by Lorenz Oken entitled Okens Lehrbuch der Naturgeschichte published in 1815—1816. „Opinions and declarations rendered by the International Commission on Zoological Nomenclature”. 14, s. 1–42, 1956–1957. (ang.).
- ↑ L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3. Cz. 2. Jena: August Schmid, 1816, s. 1010. (niem.).
- ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 72. (niem.).
- ↑ J.A. Allen. Preliminary notes on African Carnivora. „Journal of Mammalogy”. 1 (1), s. 25, 1919. DOI: 10.2307/1373716. (ang.).
- ↑ P.L. Dekeyser. Un Viverriné nouveau d’Afrique occidentale: Pseudogenetta villiersi (gen. et sp. nov.). „Bulletin du Muséum d’Histoire Naturelle”. 21 (2), s. 421, 1949. (fr.).
- ↑ A. Kühn. Genetta (Paragenetta) lehmanni, eine neue Schleichkatze aus Liberia. „Säugetierkundliche Mitteilungen”. 8, s. 155, 1960. (niem.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 141. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 408–410. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e A.P. Jennings & G. Veron: Family Viverridae (Civets, Genets and Oyans). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 215–224. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Genetta. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-03-13].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 651–653. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 292.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 469.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 124.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 210.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 183.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
- ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- ↑ L. Werdelin & M.E. Lewis: Koobi Fora Research Project. Cz. 7: The Carnivora. San Francisco: California Academy of Sciences, 2013, s. 93. (ang.).
- ↑ D.M.A. Bate. On an extinct species of genet (Genetta plesictoides, sp. n.) from the Pleistocene of Cyprus. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1903 (2), s. 122, 1903. (ang.).
- ↑ A.W. Ferguson, H.R. Roble & M.M. McDonough. Noteworthy record of the Ethiopian genet, Genetta abyssinica, (Carnivora, Viverridae) from Djibouti informs its phylogenetic position within Genetta. „Mammalia”. 83 (2), s. 7, 2018. DOI: 10.1515/mammalia-2017-0081. (ang.).
Bibliografia
edytuj- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).