102 dalmatyńczyki
102 dalmatyńczyki (ang. 102 Dalmatians) – amerykański film familijno-komediowy z 2000 roku w reżyserii Kevina Limy. Sequel filmu 101 dalmatyńczyków (1996) będącego aktorskim remake’iem filmu animowanego z 1961 roku o tym samym tytule, które oba są na podst. powieści 101 dalmatyńczyków Dodie Smith.
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
22 listopada 2000 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
100 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Glenn Close |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż |
Gregory Perler |
| Produkcja |
Edward S. Feldman |
| Wytwórnia |
Walt Disney Pictures |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
85 000 000 USD (szacowany) |
| Przychody brutto |
183 600 000 USD |
| Poprzednik |
101 dalmatyńczyków (1996) |
| Nagrody | |
| nominacje do Oscara (najlepsze kostiumy) | |
| Strona internetowa | |
Film otrzymał w większości negatywne recenzje; serwis Rotten Tomatoes przyznał mu wynik 31%[1].
Fabuła
edytujTrzy lata po spędzeniu w więzieniu Cruelli de Mon zostaje zawieszona kara za dobre sprawowanie. Zostaje ostrzeżona, że jeśli złamie warunki zwolnienia warunkowego, zostanie natychmiast odesłana z powrotem do więzienia, a także reszta jej majątku, około ośmiu milionów funtów, zostanie skonfiskowana i przeznaczona na schroniska dla psów w Westminster. Cruella po poddaniu się terapii zmieniającej osobowość opatentowanej przez doktora Pawłowa przestaje pożądać futer i staje się zagorzałą miłośniczką zwierząt. Jej kuratorką sądową zostaje Chloe Simon, będącą właścicielką psa Czubka będącego jednym ze 99 szczeniąt dalmatyńczyków, które Cruella chciała oskórować na futro[2].
Cruella kupuje podupadające schronisko dla zwierząt, którego kierownikiem jest dobroduszny, choć nieco naiwny Kevin Shepherd, a spragnione sensacji media kreują ją na bohaterkę. Chloe sceptycznie nastawiona odwiedza schronisko, gdzie zaprzyjaźnia się z Kevinem. Ku swemu niedowierzaniu widzi jak Cruella faktycznie się zmienia na lepsze. Tymczasem doktor Pawłow z przerażeniem odkrywa, że głośny dźwięk pobudza fale mózgowe przywracające dawną osobowość jego pacjentów. Czubek wraz z dalmatynką Dottie doczekuje się trzech szczeniąt – Czubusia, Domino i Albi cierpiącej na albinizm. Będąca w biurze Chloe szczenięta nieomal wypadają przez okno, a kiedy Chloe ją ratuje, bijący Big Ben sprawia że Cruella wraca do dawnego charakteru. Rozpoznaje także Czubka i znów pragnie mieć nakrapiane futro, tym wymagające uszycia ze skór 102 dalmatyńczyków[3][4].
Cruella do roli kuśnierza zatrudnia francuskiego dyktatora mody Jeana Pierre’a Le Pelta. W ramach zemsty za nieudaną próbę oskórowania dalmatyńczyków, zamierza uszyć kaptur ze szczeniąt Czubka. Tymczasem Chloe i Kevin spotykają się i zaczynają mieć ku sobie. W międzyczasie służący Cruelli – Alonzo porywa wszędzie szczenięta dalmatyńczyków. Wykorzystując fakt, że schronisko Kevina jest jedynym w Westminster, Cruella wrabia go w kradzież dalmatyńczyków. Prócz motywu na jego niekorzyść wpływa fakt, że miał wyroki za kradzież psów. Wolna od podejrzeń Cruella zaprasza Chloe na przyjęcie w jej posiadłości, a w tym samym czasie Le Pelt wykrada szczenięta Czubka i Dottie. Albi przed porwaniem udaje przekazać wiadomość szczekaniem o zmierzchu londyńskim szczeniętom[5][6].
Grzywacz chiński Cruelli – Puszek pokazuje Chloe, gdzie trzyma projekt futra z dalmatyńczyków. Cruella więzi Chloe, którą uwalnia Puszek. Kevinowi udaje się uciec z aresztu z pomocą mówiącej ary Gaduły myślącej, że jest psem. W obrabowanym mieszkaniu Kevin wyznaje Chloe, iż porwane w przeszłości przez niego psy były wykorzystywane do eksperymentów medycznych. Jego psy znajdują zgubiony bilet Le Pelta do Paryża. Niestety Cruella i Le Pelt w ostatniej chwili odjeżdżają Venice Simplon-Orient-Express. Jedynie Albi udaje się zbiec i z pomocą Gaduły, który nauczył się latać, trafia do pociągu. Chloe i Kevin docierają następnym pociągiem do Paryża i wspólnie ze zwierzętami znajdują tajną fabrykę Le Pelta, gdzie przetrzymywane są duże ilości szczeniąt dalmatyńczyków[7][8].
Szczeniętom udaje się uwolnić, lecz podążą za nimi Cruella. Alonzo mając dość pomiatania przez innych pokonuje Le Pelta w walce, a potem uwalnia Chloe i Kevina. Cruella dociera do szczeniąt w piekarni, ale dzięki Albi zostaje pokonana kończąc w wielkim upieczonym cieście. Cruella i Le Pelt lądują w więzieniu, a jej fortuna zgodnie z postanowieniem sądu trafia do schroniska Kevina. Wszyscy też świętują pojawienie się łatek na ciele Albi[9][10].
Obsada
edytuj| Rola | Aktor | Polski dubbing[11] |
|---|---|---|
| Cruella de Mon | Glenn Close | Maria Pakulnis |
| Kevin Shepherd | Ioan Gruffudd | Krzysztof Banaszyk |
| Chloe Simon | Alice Evans | Agnieszka Warchulska |
| Alonzo | Tim McInnerny | Wojciech Machnicki |
| pan Torte | Ian Richardson | Andrzej Tomecki |
| Jean Pierre Le Pelt | Gérard Depardieu | Sławomir Orzechowski |
| Ewan | Ben Crompton | Leszek Zduń |
| Agnes Wilford | Carol MacReady | Marzena Trybała |
| det. Armstrong | Jim Carter | Mariusz Leszczyński |
| pan Button | Ron Cook | Jacek Jarosz |
| dr Pawłow | David Horovitch | Andrzej Piszczatowski |
| sędzia | Timothy West | Bohdan Ejmont |
| Gaduła | Eric Idle (głos) | Wojciech Paszkowski |
|
Opracowanie wersji polskiej: Start International Polska | ||
Kontynuacje
edytujW maju 2021 roku Glenn Close ujawniła, że pracując nad Cruellą jako producent wykonawczy, napisała scenariusz będącą kontynuacją filmów, w których ponownie wcieli się w rolę Cruelli de Mon. Fabuła działaby się w Nowym Jorku, a także czerpałaby inspirację z Ojca chrzestnego II (1974)[12].
Zobacz też
edytuj- 101 dalmatyńczyków – film Disneya z 1961 roku.
- 101 dalmatyńczyków – film fabularny z 1996 roku.
- 101 dalmatyńczyków – serial animowany z 1997 roku.
- 101 dalmatyńczyków II. Londyńska przygoda – kontynuacja Disneya z 2003 roku.
Przypisy
edytuj- ↑ 102 Dalmatians. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).
- ↑ Disney’s 102 Dalmatians 2000 ↓, s. 2-5.
- ↑ Disney Enterprises 2001 ↓, s. 4-5, 10-13.
- ↑ Disney Enterprises 2000 ↓, s. 7-11.
- ↑ Disney Enterprises 2000 ↓, s. 12-17.
- ↑ Disney Enterprises 2001 ↓, s. 14-18.
- ↑ Disney Enterprises 2000 ↓, s. 18.
- ↑ Disney Enterprises 2001 ↓, s. 18.
- ↑ Disney Enterprises 2001 ↓, s. 22-24.
- ↑ Disney Enterprises 2000 ↓, s. 21-23.
- ↑ 102 dalmatyñczyki (wersja fabularna). Dubbing.pl. [dostęp 2024-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)]. (pol.).
- ↑ Marc Malkin: Glenn Close Talks Wanting to Play Cruella Again and Her New Jazz Album (EXCLUSIVE). Variety, 2024-05-05. [dostęp 2021-05-05]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Disney Enterprises: Disney’s 102 Dalmatians. Londyn: Ladybird, 2000. ISBN 0-7214-2343-4. (ang.).
- Disney Enterprises: Disney’s 102 Dalmatians: Calling All Dogs. Disney Storybook Artists (ilustr.). Franklin (Tennessee): Dalmatian Press, 2001. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- 102 dalmatyńczyki w bazie IMDb (ang.)
- 102 dalmatyńczyki w bazie Filmweb
- All Movie Guide. allmovie.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-12)].
- Oficjalna strona filmu
- Rotten Tomatoes