55 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 55 (IR. 55) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
 Pieczęć pułku z okresu, gdy jego szefem był Rudolf von Merkl | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1799 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Święto |
22 maja |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Karl Soudain |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Historia pułku
edytujPułk został utworzony w 1799 roku. 1 listopada 1852 roku Galicyjski Pułk Piechoty Nr 63 został przemianowany na Pułk Piechoty Nr 55[1].
Okręg uzupełnień nr 55 Brzeżany na terytorium 11 Korpusu[1].
W 1873 roku komenda pułku mieściła się w Wiedniu, natomiast batalion zapasowy i batalion uzupełnień w Brzeżanach. W latach 1903–1911 dowództwo pułku oraz II, III i IV batalion stacjonował w Tarnopolu, natomiast I batalion w Brzeżanach.
W 1912 roku sztab pułku razem z 2. i 4. batalionem został przeniesiony do Lwowa, a 3. batalion do Mostów Wielkich, natomiast 1. batalion pozostał w Brzeżanach[1].
Pułk wchodził w skład 21 Brygady Piechoty należącej do 11 Dywizji Piechoty[2].
Swoje święto pułk obchodził 22 maja w rocznicę bitwy pod Aspern stoczonej w 1809 roku[1].
Skład narodowościowy w 1914 roku 26% – Polacy, 59% – Rusini[3].
Kolory pułkowe: czerwony (rotbraun), guziki złote.
W czasie I wojny światowej pułk wziął udział w walkach z Rosjanami w Galicji na przełomie 1914 i 1915 roku. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 314 w Bochni, 254 w Miechowicach Małych, 264 w Szczurowej i 263 w Zaborowie.
Szefowie pułku
edytujKolejnymi szefami pułku byli:
- arcyksiążę Józef Franciszek Leopold Habsburg (1799 – †30 VI 1807)
- FZM Ludwig Willibrord Anton von Baillet-Merlemont (1807 – 19 X 1810, zrezygnował i opuścił służbę cesarską[4])
- FML Vinzenz Ferrerius von Bianchi (1811 – †21 VIII 1855),
- FML Friedrich von Bianchi (1855 – †28 IX 1865),
- FML Leopold Gondrecourt (1865 –†22 V 1888),
- GdI Rudolf von Merkl (1890 – †22 I 1911),
- Mikołaj I Petrowić-Niegosz król Czarnogóry, niem. Nikolaus I König von Montenegro (1912-1918).
W latach 1801–1807 obowiązki drugiego szefa pułku wykonywał FML Ludwig Willibrord Anton von Baillet-Merlemont[1].
Żołnierze
edytuj- Komendanci pułku
- płk Karl Soudain (1799 – 1805)
- płk Joseph Czerwinka (1805 – 1809)
- płk Caspar von Strauch (1809 – 1815)
- płk Joseph Podhagski von Kaschauberg (1849 – 1854 → GM, brygadier w Banacie[5])
- płk Alois Schaffner (1854 – 1859)
- płk Hieronymus Ignaz Alexander Oldofredi (1859 – 1 I 1867 → stan spoczynku w stopniu tytularnego GM[6])
- płk Joseph Wirth (1866 – 1869)
- płk Cornelius Zubržicki von Wieniawa (1869 – 1 X 1876 → stan spoczynku w stopniu tytularnego GM[7])
- płk Wilhelm Gruhl (1876 – 1881 → GM, komendant 48 Brygady Piechoty)
- płk Karl Kellner von Köllenstein (1881 – 1885 → GM, komendant 65 Brygady Piechoty)
- płk Peter Michalowski (1885 – 1886 → stan spoczynku)
- płk August Roland Spiess (Spieß) von Braccioforte (1886 – 1890 → GM, komendant 6 Brygady Górskiej)
- płk Karl Geppert (1890 – 1 XI 1891 → stan spoczynku w stopniu tytularnego GM[8])
- płk Joseph Metzger (1891 – 1896 → GM, komendant 29 Brygady Piechoty)
- płk Joseph Weinrichter Edler von Treuenbrunn (1896 – 1901 → GM, komendant 94 Brygady Piechoty)
- płk Adolf Kroneiser (1901 – †27 VI 1902 Tarnopol)
- płk Alfred von Siber (1902 – 1905 → stan spoczynku, 21 VII 1908 mianowany tytularnym GM[9])
- płk Karol Brozsek (1905 – 1909 → GM, komendant 29 Brygady Piechoty)
- płk Adalbert von Zerboni di Sposetti (1909 – 1912 → GM, komendant 29 Brygady Piechoty)
- płk Karl Steiger (1912 – 1914[1] → GM, komendant 38 Brygady Piechoty)
- Oficerowie
- ppłk Anton Kraus – komendant batalionu (1917–1918)
- mjr Juliusz Padlewski von Skorupka – komendant Okręgu Uzupełnień w 1890
- mjr Adam Pirgo
- kpt. Henryk Bobkowski
- kpt. Emanuel Dültz
- kpt. Władysław Gabriel
- por. Aleksander Boruszczak
- por. Julian Jerzy Fischer-Drauenegg
- por. Romuald Kwiatkowski
- por. Felicjan Madeyski
- por. Artur Pollak
- por. rez. Zygmunt Tomaszewski[10]
- ppor. rez. Władysław Pasella
- ppor. Włodzimierz Scholze-Srokowski
- ppor. rez. Władysław Śniadowski
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Schematismus 1914 ↓, s. 488.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 103.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 8.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 140.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 129.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 211.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 54.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 172.
- ↑ Odznaczenia i mianowania w armii. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 543 z 11 grudnia 1914.
Bibliografia
edytuj- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Nr 55. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.