Akademia Pożarnicza
Akademia Pożarnicza (APoż), do 31 lipca 2023 Szkoła Główna Służby Pożarniczej (SGSP)[2] – publiczna uczelnia z siedzibą w Warszawie kształcąca pożarniczą kadrę oficerską oraz specjalistów w zakresie bezpieczeństwa pożarowego i bezpieczeństwa cywilnego.
| |
| |
| Data założenia |
18 stycznia 1982 |
|---|---|
| Typ | |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. J. Słowackiego 52/54 01-629 Warszawa |
| Liczba studentów |
1 806[1] (12.2023) |
| Rektor–Komendant |
st. bryg. dr inż. Tomasz Klimczak |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°16′18,656″N 20°58′31,980″E/52,271849 20,975550
| |
| Strona internetowa | |
Uczelnia jest kontynuatorką dorobku swoich poprzedniczek i poprzedników: Centralnego Ośrodka Wyszkolenia Pożarniczego, Centralnej Szkoły Pożarniczej, Centralnej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej, Szkoły Oficerów Pożarnictwa, Wyższej Oficerskiej Szkoły Pożarniczej oraz Szkoły Głównej Służby Pożarniczej[3].
Szkoła trwa 5 lat. Absolwent APoż zyskuje stopień młodszego kapitana oraz tytuł magistra inżyniera.
Historia
edytujWyższa Oficerska Szkoła Pożarnicza
edytujPowstała w 1971[4]. W 1975 pierwsi absolwenci szkoły otrzymali stopnie oficerskie i tytuły inżynierów pożarnictwa[4]. Oprócz zajęć teoretycznych studenci mundurowi WOSP (podchorążowie) razem z zawodowymi strażakami brali udział w akcjach gaśniczych oraz likwidowaniu skutków klęsk żywiołowych na terenie miasta i województwa warszawskiego[4]. W 1980 studiowało tam ok. 820 osób (z czego 420 w trybie stacjonarnym)[4].
25 listopada 1981 podchorążowie i część pracowników przystąpiła do strajku okupacyjnego, sprzeciwiając się podporządkowaniu uczelni przepisom ustawy o szkolnictwie wojskowym[5]. Do strajku przystąpiło 96% podchorążych[5]. Wyższą Oficerską Szkołę Pożarniczą rozwiązano decyzją Rady Ministrów z 30 listopada 1981, a strajk został zlikwidowany przez oddziały Ministerstwa Spraw Wewnętrznych[4]. 2 grudnia oddziały ZOMO staranowały bramę uczelni, a grupa antyterrorystów została zrzucona z helikoptera na dach i wtargnęła do budynku[5]. Studentów przewieziono autokarami na dworce PKP z poleceniem wyjazdu do domów[5]. Grupa 229 z nich kontynuowała jednak do 6 grudnia 1981 strajk na Politechnice Warszawskiej[5]. Niektórym z podchorążych uniemożliwiono później ukończenie studiów[5].
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
edytujW miejsce rozwiązanej uczelni rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 1982 utworzono Szkołę Główną Służby Pożarniczej[6]. Istniała do 1 sierpnia 2023, kiedy jej nazwę zmieniono na Akademia Pożarnicza[2][3][7].
W 1993 uczelnię wyróżniono Medalem Honorowym im. Józefa Tuliszkowskiego[8].
Akademia Pożarnicza (od 2023)
edytujZ dniem 1 sierpnia 2023 roku zgodnie z art. 1. ust. 1 ustawy z 14 kwietnia 2023 r. o zmianie nazw uczelni służb państwowych nadzorowanych przez właściwego ministra do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Policji, ustaw o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarniczej oraz niektórych innych ustaw[7], Szkoła Główna Służby Pożarniczej zmieniła nazwę na Akademia Pożarnicza.
Siedziba
edytujSzkoła mieści się w budynku dawnego Centralnego Ośrodka Wyszkolenia Straży Pożarnej, wzniesionego w stylu funkcjonalistycznym w latach 1937–1938 według projektu Jana Redy[9][10]. Pierwsi kursanci rozpoczęli w nim naukę w marcu 1939[11]. Budynek został częściowo uszkodzony w 1944. Został odbudowany w 1948[9]. W latach 1966–1970 został rozbudowany, powstała wtedy m.in. hala sportowa[4].
W 1994 na fasadzie budynku umieszczono tablicę upamiętniającą jego obronę w 1944 podczas powstania warszawskiego przez żołnierzy zgrupowania „Żubr”[12].
Profil działania
edytujUczelnia jest państwową uczelnią techniczną, mającą pełne prawa akademickie, oraz jednostką organizacyjną Państwowej Straży Pożarnej, podległą Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej[13].
Uczelnia prowadzi studia inżynierskie i magisterskie w systemie dziennym oraz zaocznym. W systemie dziennym studiują studenci mundurowi (podchorążowie) oraz studenci cywilni. Podchorążowie przez cały okres studiów są skoszarowani na terenie uczelni. W ramach praktyk zawodowych pełnią oni służbę w Jednostce Ratowniczo-Gaśniczej, która zabezpiecza operacyjnie teren warszawskiego Żoliborza, a także w Jednostkach Ratowniczo-Gaśniczych Komendy Miejskiej PSP m.st. Warszawy.
Kontrowersje
edytujW lipcu 2017 grupa kilkudziesięciu podchorążych została wysłana przez komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej Leszka Suskiego do ustawiania barierek wokół kompleksu budynków Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej odgradzających protestujących przeciwko ustawie wprowadzającej zmiany w funkcjonowaniu Sądu Najwyższego zgłoszonej przez Prawo i Sprawiedliwość. Było to pierwsze wykorzystanie strażaków przez komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej do działań politycznych po 1989[14].
W kwietniu 2020, w czasie pandemii COVID-19, po wykryciu kilkudziesięciu zakażeń koronawirusem u podchorążych i stwierdzeniu nieprawidłowości w zarządzaniu uczelnią, stanowisko stracił rektor Paweł Kępka[15].
- Rektor-Komendant: st. bryg. dr inż. Tomasz Klimczak
- Prorektor-Zastępca Komendanta: st. bryg. mgr inż. Paweł Fliszkiewicz
- Prorektor ds. Nauki: dr hab. inż. Wioletta Rogula-Kozłowska
- Prorektor ds. Kształcenia i Studentów: st. bryg. dr hab. inż. Tomasz Zwęgliński
- Kanclerz: st. bryg. mgr inż. Piotr Równicki
- płk poż. doc. dr Józef Groba (1982–1987)
- płk poż. prof. dr inż. Mirosław Zdanowski (1987–1990)
- st. bryg. dr inż. Ludwik Wargocki (1990–1992)
- nadbryg. prof. dr hab. Jerzy Wolanin (1992–2005)
- nadbryg. dr Ryszard Grosset (2005–2006)
- st. bryg. dr hab. inż. Zoja Bednarek (2006–2009)
- nadbryg. mgr inż. Ryszard Dąbrowa (2009–2016)
- nadbryg. dr hab. inż. Paweł Kępka (2016–2020)
- st. bryg. dr inż. Jarosław Chodorowski (2020–2021)
- nadbryg. dr inż. Mariusz Feltynowski (2021–2024)
- st. bryg. dr inż. Tomasz Klimczak (od 2024)
- Jednostki podległe Rektorowi Komendantowi (RR)
- RR-1 Rektorat
- RR-2 Dział kadr
- RR-3 Dział prawny
- RR-4 Dział bezpieczeństwa informacji
- RR-5 Dział analiz i kontroli
- RR-6 Zespół ds. BHP i ochrony PPOŻ
- RR-7 Archiwum
- RR-8 Kancelaria ogólna
- RR-9 Pełnomocnicy i samodzielne stanowiska
- Jednostki podległe Prorektorowi-Zastępcy Komendanta ds. Operacyjnych (RO)
- RO-1 Pododdziały szkolne
- RO-2 Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza SGSP
- RO-3 Pracownia psychologiczna
- RO-4 Dział doskonalenia zawodowego i poligonu
- RO-5 Dział zabezpieczenia operacyjno-odwodowego
- RO-6 Dział gospodarki transportowej
- Jednostki podległe Prorektorowi ds. Nauki (RN)
- RN-1 Instytut Inżynierii Bezpieczeństwa
- RN-2 Instytut Bezpieczeństwa Wewnętrznego
- RN-3 Dział projektów
- RN-4 Biblioteka
- RN-5 Wydawnictwo
- Wydział Inżynierii Bezpieczeństwa i Ochrony Ludności
- Jednostki podległe Prorektorowi ds. Kształcenia i Studentów (RK)
- RK-1 Zespół ds. jakości kształcenia
- RK-2 Dział ds. e-nauczania
- RK-3 Zespół ds. Erasmusa
- RK-4 Dział studiów podyplomowych, kursów i szkoleń
- RK-5 Dział spraw studenckich
- Jednostki podległe Kanclerzowi (RA)
Absolwenci
edytujWykładowcy
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Szkolnictwo wyższe w roku akademickim 2023/2024 [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2024-07-01].
- ↑ a b Historyczne wydarzenie! Od 1 sierpnia 2023 r. zmiana nazwy uczelni na Akademia Pożarnicza. sgsp.edu.pl. [dostęp 2023-10-08].
- ↑ a b Historyczna zmiana nazwy uczelni, [w:] strona www Akademii Pożarniczej [online], Akademia Pożarnicza, 1 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-14] (pol.).
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 988. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b c d e f Małgorzata Zaremba: Strajk w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarnictwa w Warszawie. [w:] Encyklopedia Solidarności [on-line]. encysol.pl. [dostęp 2017-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)].
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 837. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b Dziennik Ustaw 2023 r. poz. 1088 [online], dziennikustaw.gov.pl [dostęp 2023-08-14].
- ↑ Wykaz osób wyróżnionych Medalem w 1993 roku. straz.gov.pl. [dostęp 2015-12-19].
- ↑ a b Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 164. ISBN 83-60350-00-0.
- ↑ Grzegorz Mika. Piękna dzielnica na pięknym brzegu. „Skarpa Warszawska”, s. 19, lipiec 2017.
- ↑ Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 106. ISBN 978-83-63842-67-3.
- ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 272. ISBN 83-912463-4-5.
- ↑ Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1969).
- ↑ Monika Borys. Strażacy od stawiania płotów. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 19 lipca 2017.
- ↑ Zmiany personalne i organizacyjne w SGSP. [w:] Forum Akademickie [on-line]. 2020-04-30. [dostęp 2021-12-21].
- ↑ Władze. [w:] Akademia Pożarnicza [on-line]. apoz.edu.pl. [dostęp 2023-08-14].
- ↑ Poczet Komendantów i Rektorów. sgsp.edu.pl. [dostęp 2020-05-02].
- ↑ Załącznik do Regulaminu Organizacyjnego SGSP. [w:] Szkoła Główna Służby Pożarniczej [on-line]. [dostęp 2022-05-09].