Aleksandar Belić
Aleksandar Belić (cyr. Александар Белић; ur. 15 sierpnia 1876 w Belgradzie, zm. 26 lutego 1960 tamże) – serbski językoznawca, czołowy serbski lingwista pierwszej połowy XX wieku[1]. Autor licznych artykułów naukowych z dziedziny komparatystyki słowiańskiej, językoznawstwa ogólnego oraz syntaktyki i dialektologii serbsko-chorwackiej[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca |
| Narodowość |
serbska |
Slawistykę studiował w Belgradzie, Odessie i Moskwie[1]. Doktoryzował się w 1900 r. na Uniwersytecie w Lipsku[1]. Od 1905 r. profesor Uniwersytetu Belgradzkiego; od 1937 prezes Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk; od 1956 członek PAN[2].
Wybrana twórczość
edytuj- Dijalekti Istočne i Južne Srbije (1905)
- O jezičkoj prirodi i jezičkom razvitku (t. 1–2 1941–1959)
- Istorija srpskohrvatskog jezika (t. 1–3 1949)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Belić, Aleksandar [online], Hrvatska enciklopedija [dostęp 2020-01-03] (chorw.).
- ↑ Belić Aleksandar, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-01-03].
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000110270010
- VIAF: 54201407
- LCCN: n84141484
- GND: 118959522
- LIBRIS: 75knr7br1wnwcht
- BnF: 122370096
- SUDOC: 031084516
- SBN: RMSV096186
- NKC: js20020805816
- NTA: 070260893
- BIBSYS: 90941742
- Open Library: OL4720409A
- PLWABN: 9810559657405606
- NUKAT: n99044076
- J9U: 987007279358705171
- LNB: 000167332
- NSK: 000034329
- CONOR: 25561955
Identyfikatory zewnętrzne: