Almeida Garrett, właśc. João Baptista da Silva Leitão de Almeida Garrett (ur. 4 lutego 1799 w Porto, zm. 9 grudnia 1854 w Lizbonie) – portugalski poeta, uważany za najwybitniejszego twórcę portugalskiego romantyzmu[1].

Almeida Garrett
Ilustracja
Imię i nazwisko

João Baptista da Silva Leitão de Almeida Garrett

Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1799
Porto

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 1854
Lizbona

Narodowość

portugalska

Dziedzina sztuki

Romantyzm

Faksymile

Życiorys

edytuj

Z powodu swoich zbyt demokratycznych przekonań musiał emigrować do Anglii, później powrócił do kraju, gdzie stał się wybitnym politykiem, znanym z płomiennych przemówień w parlamencie. Pod koniec życia, w 1852 r., został ministrem spraw zagranicznych.

Z jego inicjatywy powstał portugalski teatr narodowy. Jego zasługą był również fakt, że na salony literackie zawitał folklor i stare romance znane wcześniej tylko z przekazów ustnych.

Twórczość

edytuj

Był przede wszystkim powieściopisarzem i dramaturgiem poetą, choć znane są również jego utwory publicystyczne. Jego dzieła wprowadziły literaturę portugalską w epokę romantyzmu. Główne dzieła, to m.in.

1825 – Camões – poemat napisany białym wierszem
1826 – Dona Branca
1853 – Folhas Caídas (Opadłe liście) poemat o spóźnionej miłości autora do hrabiny da Luz
1842 – O Alfageme de Santarém (Płatnerz z Santarém)
1843 – Frei Luís da Sousa (Brat Luís da Sousa)
1843 – Viagens na Minha Terra (Podróże po mojej ojczyźnie) – autobiografia
1846 – O Arco de Sant'Ana (Łuk świętej Anny) – powieść historyczna

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Mały słownik pisarzy świata, Wiedza Powszechna, Warszawa 1968
  NODES
INTERN 1