Andrzej Tadeusz Kijowski

Publicysta. Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta.

Andrzej Tadeusz Kijowski (ur. 15 lipca 1954 w Krakowie) – polski pisarz i poeta. Krytyk literacki, teatralny i filmowy. Publicysta i dziennikarz. Scenarzysta, realizator i prezenter telewizyjny. Tekściarz i bloger. Teatrolog, kulturoznawca, menedżer kultury i nauczyciel akademicki. Samorządowiec i funkcjonariusz publiczny. Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta.

Andrzej Tadeusz Kijowski
Kat, Tadeusz Żeglikowski
Ilustracja
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta w Pałacu Prezydenckim w Warszawie 24 kwietnia 2023
Imię i nazwisko

Andrzej Tadeusz Kijowski

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1954
Kraków

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

teatr, literatura

Ważne dzieła
  • „Chwyt Teatralny” (1982)
  • „Opis Obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004” (2010)
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Odznaka honorowa „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych”
Nagrody

Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „w uznaniu nieocenionych zasług dla polskiej kultury teatralnej” (2016)

Strona internetowa
Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2016)

Wykształcenie

edytuj

Absolwent Liceum Batorego (1973) i polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim (1976). Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskał w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w 1980.

Działalność społeczna

edytuj

W latach 1963–1973 harcerz, a następnie instruktor, przewodnik zuchów w Hufcu Warszawa Śródmieście ZHP.

W latach 1976–1989 uczestnik opozycji demokratycznej: współpracownik KOR-u, KSS „KOR” i NOW-ej oraz (pod pseudonimem Tadeusz Żeglikowski) paryskiego „Kontaktu[1].

W latach 1980–1981 współzałożyciel i przewodniczący Komisji Wydziałowej NSZZ „Solidarność” na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Fili UW w Białymstoku.

W latach 1989–1990 współzałożyciel i członek Komisji Zakładowej odradzającej się „Solidarności” w warszawskiej PWST.

Podczas wyborów czerwcowych 1989 mąż zaufania Komitetu Obywatelskiego.

W latach 1990–1994 radny odrodzonego samorządu i wicemarszałek Sejmiku Warszawskiego.

W latach 1990–2005 wielokrotnie pełnił funkcję przewodniczącego w komisjach wyborczych na terenie Śródmieścia Warszawy podczas wyborów prezydenckich, parlamentarnych i samorządowych.

W roku 2010 został członkiem „Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich”[2].

Jest autorem tekstu pieśni Najważniejsza jest Polska i Zgoda na Polskę[3], wykonywanych przez Andrzeja Rosiewicza.

Praca zawodowa

edytuj

Debiutował jako recenzent teatralny 11.XI.1976 w tygodniku „Literatura”. Współpracował m.in. z miesięcznikami: „Twórczość”, „Dialog” oraz z tygodnikami „Film” czy „Polityka”.

Nagrody i odznaczenia

edytuj
  • W roku 2004 laureat wyróżnienia honorowego „Złoty liść” na I Festiwalu Piosenki Retro 2004[8].
  • W roku 2008 Laureat nagrody Agencji Produkcji Audycji Telewizyjnych (APAT) TVP za scenariusz programu literackiego.
  • W roku 2016 otrzymał Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uznaniu „nieocenionych zasług dla polskiej kultury teatralnej”.
  • W roku 2017 „za Zasługi dla Niepodległości 1956-1989” uzyskał status działacza opozycji antykomunistycznej.
  • 7 grudnia 2022 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju aktywności zawodowej i społecznej” został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta[9].
  • 13 grudnia 2022 "za zasługi dla Niepodległości" odznaczony Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości.[10]

Przynależność organizacyjna

edytuj

Jest członkiem: Klubu Ronina, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich – (w kadencji 2017-2021 Rzecznik Dyscyplinarny Oddziału Warszawskiego SDP), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

Życie prywatne

edytuj

Syn pisarza Andrzeja Kijowskiego i dziennikarki Kazimiery Kijowskiej. Ma dwie córki. Mieszka w Wildze.

Twórczość[11]

edytuj

Prace edytorskie

edytuj

Andrzej Kijowski, Dzieje literatury pozbawionej sankcji, t.I-II, antologia: wstęp, wybór, opracowanie i posłowie A.T.Kijowski; omówienie Marta Kwaśnicka, Instytut Literatury, Kraków 2020:

Przypisy

edytuj
  1. Hasło: „Andrzej Tadeusz Kijowski” w Słowniku Kultury Niezależnej.
  2. Warszawski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego.
  3. Pierwsza publikacja tekstu i prawykonań muzycznych ukazała się w roku 2010 na internetowym blogu autora Separacja i inne wiersze Pierwodruk w Antologia smoleńska. 96 wierszy Łódź–Warszawa 2015 ISBN 978-83-941418-0-6.
  4. Z ziemi włoskiej do Polski.
  5. Historia Centrum Monitoringu Wolności Prasy. freepress.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-15)].
  6. Głusi już słyszą – ślepi zobaczą!
  7. MKiDN, Lista stypendystów MKiDN na rok 2017 II tura [online] [dostęp 2020-01-28].
  8. Za działalność organizatorską – wskrzeszenie idei teatrów ogródkowych (zorganizowanie Festiwalu Teatrów Ogródkowych) i przywrócenie do życia w stylu retro Doliny Szwajcarskiej w Warszawie „Głos Festiwalu” nr 3/2004. Kraków, 13 listopada 2004, s. 2.
  9. M.P. z 2023 r. poz. 287.
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 13 grudnia 2022, Nr rej. 92/2022/MS.
     
    Postanowienie Prezydenta RP z dnia 13 grudnia 2022 o nadaniu Medala Stulecia Odzyskanej Niepodległości
    O nadaniu odznaczeń: "Na podstawie art.138 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku oraz ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości (Dz.U z 2020 r. poz.865), za zasługi dla Niepodległości odznaczeni zostają: Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości […] 9. Kijowski Andrzej Tadeusz [...]".
  11. Biblioteka ATeKa- A.T.Kijowski książki i filmy w wersji cyfrowej [online], dorobek.kijowski.pl [dostęp 2023-04-10].
  12. Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004.
  13. Organizacja życia kulturalnego w społeczeństwie obywatelskim na tle gospodarki rynkowej. Czasy kultury 1789–1989.
  14. Recenzja prof. dr hab. Doroty Heck.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

(III)

  NODES
INTERN 4