Andrzej Zabawa

Andrzej Tomasz Zabawa (ur. 29 listopada 1955 w Krynicy) – były polski hokeista, grający na pozycji napastnika (lewoskrzydłowego lub prawoskrzydłowego), reprezentant kraju i najskuteczniejszy strzelec w historii kadry narodowej, trzykrotny olimpijczyk (1976, 1980, 1984). Po zakończeniu kariery zawodniczej był m.in. trenerem, kierownikiem drużyny Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Sosnowcu oraz menedżerem generalnym hokejowej reprezentacji Polski seniorów.

Andrzej Zabawa

Pełne imię i nazwisko	Andrzej Tomasz Zabawa
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1955 Krynica-Zdrój
Obywatelstwo	polskie
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub –1971 KTH Krynica
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1974 KTH Krynica 1974–1975 Unia Oświęcim 1975–1978 Baildon Katowice 110 (95) 1978–1986 Zagłębie Sosnowiec (301) 1986–1988 Preussen Berlin 47 (33) 1988–1989 EV Pfronten 36 (32) 1989–1990 TSV Peißenberg 31 (29) 1990–1991 Zagłębie Sosnowiec 28 (29) 1991–1993 EHC Weilheim
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1972–1974 Polska U-19 1974–1986 Polska 157 (99)
Odznaczenia

Kariera

Klubowa

Wychowanek tre­nera Józefa Zielińskiego, u którego rozpoczął treningi hokejowe w KTH Krynica. Szybko jednak przeniósł się do Unii Oświęcim, a następnie do Baildonu Katowice, gdzie występował z Wiesławem Jobczykiem. Po rozsypce Baildonu obaj trafili do Zagłębia Sosnowiec, tworząc legendarny atak i zdobywając pięć tytułów mistrza Polski (1980–1983, 1985). Trzykrotnie zostawał królem strzelców polskiej I ligi (1979 wraz z W. Jobczykiem, 1985, 1986) i trzykrotnie zwyciężał w punktacji kanadyj­skiej (1984–1986). Łącznie w polskiej ekstraklasie rozegrał 501 meczów, zdobywając 458 goli. W 1985 r. otrzymał od państwowych władz sportowych zgodę na transfer zagraniczny. Załatwianie formalności trwało długo, jednak w 1986 r. wyjechał do RFN. Najpierw występował w drużynie z Berlina Zachodniego (2-ligowym Preussen Berlin), a następnie w trzech innych niemieckich zespołach: 3-ligowym EV Pfronten, 3-ligowym TSV Peißenberg, w 1993 r. kończąc karierę zawodniczą w 6-ligowym EHC Weilheim. W międzyczasie, w sezonie 1990/91 wrócił do Sosnowca i od 19. ligowej kolejki do końca sezonu tymczasowo występował w Zagłębiu jako grający trener.

Reprezentacyjna

Występował w kadrze narodowej do lat 19, grając z nią w juniorskich mistrzostwach świata w 1973 r. i 1974 r. W seniorskiej reprezentacji Polski zadebiutował 2 listopada 1974 na Torwarze w Warszawie towarzyskim spotkaniem przeciwko RFN, wygranym 9:1. W 59. minucie tego meczu zdobył swoją pierwszą bramkę w kadrze narodowej. W jej barwach trzy razy wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich a 10-krotnie w mistrzostwach świata (1975–1979, 1981–1983, 1985, 1986), w tym 4 razy w MŚ grupy „A". W sumie podczas igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata rozegrał 87 meczów, zdobywając w nich 47 goli. Na MŚ grupy „B" w 1985 r. został królem strzelców, dodatkowo wybranym do drużyny gwiazd tego turnieju. Ostatnie spotkanie w kadrze narodowej rozegrał 27 kwietnia 1986 w Moskwie również przeciwko RFN (zremisowane 5:5) podczas MŚ grupy „A". W 54. minucie tego pojedynku zdobył swoją ostatnią bramkę w kadrze. Łącznie w reprezentacji Polski rozegrał 157 oficjalnych meczów międzypaństwowych, strzelając 99 goli, co czyni go najskuteczniejszym kadrowiczem w historii. Ponadto zaliczył 41 występów, notując 12 goli w meczach kadry narodowej z reprezentacjami „B" lub młodzieżowymi innych państw. Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej pełnił funkcję kierownika hokejowych reprezentacji Polski do lat 18, do lat 20 oraz seniorskiej.

Życie prywatne

Syn Piotra Zabawy i Janiny zd. Salamon. W dzieciństwie uczęszczał do szkoły muzycznej w Krynicy (grał na akordeonie), przez dwa lata trenował łyżwiarstwo figurowe oraz narciarstwo w grupie „Jaworzyna”. Jest absolwentem Technikum Ekonomicznego w Sosnowcu (1983). Był żonaty ze Stanisławą (zm. 2000), z którą ma syna Dariusza (ur. 1976, również byłego hokeistę i reprezentanta Polski) oraz córkę Kingę (ur. 1981). Przez wiele lat hokeistami byli wujowie Andrzeja Zabawy: Stefan Zabawa (ur. 1936), Stefan Salamon (ur. 1936) i Tomasz Salamon (ur. 1945).

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (2005, za zasługi w działalności społecznej na rzecz rozwoju sportu i kultury fizycznej)
• Brązowy Krzyż Zasługi (2000, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury fizycznej i sportu)
• Brązowy Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A)
• Odznaka Honorowa Polskiego Związku Hokeja na Lodzie.

Linki zewnętrzne

• Biografia na stronie PZHL
• Profil na eliteprospects.com
• Biografia zawodnika. olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
• Tomasz Kalemba: Andrzej Zabawa – miał być muzykiem, a został najskuteczniejszym zawodnikiem polskiej reprezentacji. eurosport.onet.pl, 2012-05-21. [dostęp 2016-01-22].