Angelo Moniz da Silva Ferraz
Ângelo Moniz da Silva Ferraz (ur. 3 listopada 1812 w Valençy, zm. 18 stycznia 1867 w Petrópolis[2][3]) - brazylijski sędzia, 11. premier Brazylii.
 Ângelo Moniz da Silva Ferraz (ok. 1860) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1812 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1867 |
| 11. premier Brazylii | |
| Okres |
od 10 sierpnia 1859 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  [1]
| |
Życiorys
edytujWczesne życie
edytujUrodził się 3 listopada 1812 w katolickiej rodzinie[4].
W 1830 wyjechał do Olindy[4], studiować prawo; podczas pobytu w Pernambuco zaangażował się w działalność prasową[4]. Studia ukończył w 1834[2]. Następnie został mianowany prokuratorem w Salvadorze, a w 1837 został sędzią w Jacobinie[1][4]. W 1843 został przeniesiony z dystryktu Jacobiny do sądu w Bahii[4].
Kariera polityczna
edytujPoseł
edytujDzięki swojej nieposzlakowanej opinii uczciwego sędziego, w 1838 został wybrany posłem ze stanu Bahia[1][4].
Gubernator
edytujOd 16 października 1857 do 22 kwietnia 1859[1] sprawował funkcję gubernatora stanu Rio Grande de Sul z polecenia markiza Olindy[4]. Podczas pełnienia urzędu założył pierwszy bank komercyjny w tym stanie[4].
Kadencja
edytuj10 sierpnia 1859[1] objął jego rząd został zaprzysiężony. Jako premier zreformował ordynację wyborczą, poszerzając ówczesne okręgi wyborcze, umożliwiając w ten sposób wybór trzech posłów z jednej prowincji zamiast jednego[4][5]. Za jego rządów grupa luteranów z Pomorza założyła w Brazylii gminę Agudo[4]. 2 marca 1861[1] rząd został rozwiązany z powodu niemożności zgromadzenia większości w Izbie Deputowanych[6].
Minister w rządzie Zacariasa de Góisa
edytuj3 sierpnia 1866 da Silva został ministrem wojny w rządzie Zacariasa de Góisa, jednak między Ferrazem a jednym z dowódców sił brazylijskich, Luísem de Limą, istniała jawna niechęć, utrudniająca podejmowanie decyzji[4]. De Lima pochodził z konserwatywnej opozycji do liberalnego rządu, ale był znakomitym żołnierzem i pretendentem na stanowisko głównodowodzącego armii cesarskiej. Zacarias, wiedząc o tym, zwołał pierwsze posiedzenie rządu, na którym zaapelował, aby Da Silva i De Lima odłożyli uczucia na bok, na rzecz jedności władzy i jak najszybszej nominacji generalskiej de Limy[4]. Ferraz nie brał w nim jednak udziału z powodu choroby. Posłowie, wysłani do niego przez de Góisa otrzymali odpowiedź, że przyjmuje on nominację de Limy, ale rezygnuje z funkcji ministra[4].
Życie prywatne
edytujBył mężem Francisci Eulálii Limy Ferraz[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f DOCUMENTO - FRAGMENTO - ASSSINATURA - OFICIO - ANGELO MUNIZ DA SILVA FERRAZ - BARÃO DE URUGUAIANA PARA GENERAL MANUEL LUIZ OSÓRIO - 1865 | Centro de Memória e Informação Pessoal Yuri Victorino [online], www.adb.inf.br [dostęp 2024-10-14].
- ↑ a b Joaquim Manuel de Macedo, Brazilian Biographical Annual, Typ. e lith. do Imperial instituto artistico, 1876, s. 81-83 [dostęp 2024-10-14] (ang.).
- ↑ Ângelo Moniz da Silva Ferraz, 1º baron von Uruguaiana, * 1812 | Geneall.net [online], geneall.net [dostęp 2024-10-15].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n José Ricardo Da Hora Vidal, Castelo do Bardo Celta: Angelo Moniz da Silva Ferraz - biografia [online], Castelo do Bardo Celta, 2013 [dostęp 2024-10-14].
- ↑ Araken Vaz Galvão, Valença / Memória de uma cidade, 1999 (port.).
- ↑ Jeffrey D. Needell, The Party of Order: the Conservatives, the State, and Slavery in the Brazilian Monarchy, 1831–1871, 2006, ISBN 978-0-8047-5369-2 (ang.).