Asolo

Asolo
	gmina
Państwo	Włochy
Region	Wenecja Euganejska
Prowincja	Treviso
Kod ISTAT	026003
Powierzchnia	25 km²
Populacja (2004); • liczba ludności	; 7434
• gęstość	297,4 os./km²
Numer kierunkowy	0423
Kod pocztowy	31011
	Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej Asolo
	Położenie na mapie Włoch Asolo
	45°48′N 11°55′E/45,800000 11,916667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Asolo – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Treviso.

Ludność

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 7434 osoby, 297,4 os./km².

Pierwotnie miasto było zasiedlone przez Wenecjan, a we wczesnym średniowieczu pozostawało we władaniu rodu Ezzelino. Teatr Asolo został zbudowany w 1798 przez Antonio Locatellego. Po zjednoczeniu Włoch miasto zyskało popularność turystyczną i przyciągało artystów, takich jak aktorka Elenora Duse, angielski poeta Robert Browning, morawska skrzypaczka Wilma Neruda, kompozytor Gian Francesco Malipiero i podróżniczka Freya Stark^[1].

Do najważniejszych pamiątek historycznych miasta należą:

zamek Rocca (symbol miasta) stojący na szczycie górującego nad miastem Monte Ricco, pochodzący z przełomu XII i XIII wieku,
Piazza Garibaldi, centralny punkt miasta z XVI-wieczną fontanną
katedra (Cattedrale di Santa Maria Assunta) zbudowana na reliktach budynków rzymskich, poddana renowacji w 1747 według planów architekta Giorgia Massariego,
kościół św. Gotarda (XIV wiek),
klasztor św. Piotra i Pawła, od 1807 należący do benedyktynów, z XVII-wiecznymi freskami biblijnymi^[1],
kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej z freskami stworzonymi od XIV do XVI wieku,
kościół św. Anny,
Palazzo della Ragione (XV wiek), obecnie muzeum miejskie, w którego kolekcji pozostają obrazy takich artystów, jak Bernardo Bellotto, Luca Giordano i Bernardo Strozzi,
Villa Freya (dawne atelier brytyjskiej podróżniczki Frei Stark),
Casa Malipiero (zamieszkiwał tu wenecki kompozytor Gian Francesco Malipiero),
Casa Anseatiche (z mieszkaniem architekta i malarza, Mario de Marii),
Casa Longobarda (siedziba księżnej Katarzyny Cornaro, obecnie teatr nazwany imieniem Eleonory Duse, która wielokrotnie wyrażała zachwyt krajobrazem okolic Asolo),
Villa degli Armeni (XVI wiek),
Palazzo Beltramini remontowany w XVIII wieku przez Giorgia Massariego^[2],
podziemny tunel, który łączy klasztor św. Piotra i Pawła z drugą stroną wzgórza^[1].

Przez miejscowość przebiega żółty szlak pieszy Il cammino di Sant'Antonio^[3].

↑ ^a ^b ^c Asolo [online], Life in Italy, 19 lipca 2018 [dostęp 2021-10-16] (ang.).
↑ Asolo. Art, history, myth and atmosphere, Provincia di Treviso & Città di Asolo, 2013
↑ Mapy.cz [online], Mapy.cz [dostęp 2021-10-16] .