Augustin Bea

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	19 kwietnia 1962
Konsekrator	Jan XXIII
Współkonsekratorzy	Giuseppe Pizzardo; Benedetto Aloisi Masella

Augustin Bea
	Kardynał diakon
	In nomine Domini Jesu; W imię Pana Jezusa
Kraj działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	28 maja 1881 ; Riedböhringen
Data i miejsce śmierci	16 listopada 1968 ; Rzym
	Przewodniczący Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan
Okres sprawowania	1960–1968
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	jezuici
Śluby zakonne	15 sierpnia 1918
Prezbiterat	25 sierpnia 1912
Nominacja biskupia	5 kwietnia 1962
Sakra biskupia	19 kwietnia 1962
Kreacja kardynalska	14 grudnia 1959; Jan XXIII
Kościół tytularny	S. Saba
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Augustin Bea (ur. 28 maja 1881 w Riedböhringen, zm. 16 listopada 1968 w Rzymie) – niemiecki duchowny katolicki, jezuita, kardynał, działacz ekumeniczny.

Życiorys

W 1902 roku wstąpił do jezuitów w Blyeenbeek (Holandia). Święcenia kapłańskie otrzymał 25 sierpnia 1912 roku. Wszechstronnie wykształcony, ukończył uniwersytety we Freiburgu, Innsbrucku, Berlinie oraz Wydział Teologiczny w Valkenburgu. Wykładowca teologii w Valkenburgu, a następnie prowincjał jezuitów w Niemczech. Od 1924 roku w Rzymie, gdzie w latach 1924–1949 był profesorem Papieskiego Instytutu Biblijnego, a od 1930 roku także rektorem. Od 1941 był członkiem komisji, która przygotowała nowy łaciński przekład psałterza (Psalterium Pianum, 1945)^[1]. Kreowany kardynałem diakonem San Saba 14 grudnia 1959 roku przez Jana XXIII. 5 kwietnia 1962 roku mianowany arcybiskupem tytularnym Germania in Numidia. Jeden z najbardziej znaczących ojców Soboru Watykańskiego II. Wniósł wielki wkład w powstanie trzech dokumentów soborowych – dekretu o ekumenizmie, deklaracji Nostra aetate o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich oraz deklaracji o wolności religijnej. Z zaangażowaniem wspierał Jana XXIII w działaniach na rzecz jedności chrześcijan i zbliżenia z religiami niechrześcijańskimi. Zmarł w Rzymie, pochowany został w rodzinnym Riedböhringen.

Odznaczenia

Wielki Krzyż I Klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Großkreuz, 1960, Niemcy)
Wielki Krzyż Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Großes Verdienstkreuz, 1954, Niemcy)
Krzyż Wielki Legii Honorowej (Grand Croix Légion d'honneur, Francja)
Krzyż Wielki Orderu Jerzego I (Grecja)

Przypisy

↑ Słownik do nowego psałterza, Stalinogród: Nakładem kurii diecezjalnej w Stalinogrodzie (skład główny: Księgarnia św. Jacka, Stalinogród), 1955, s. 85 (pol.).

Bibliografia

Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-7298-643-6
Cardinals of the Holy Roman Church. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. [dostęp 10 czerwca 2011]

[1] Słownik do nowego psałterza, Stalinogród: Nakładem kurii diecezjalnej w Stalinogrodzie (skład główny: Księgarnia św. Jacka, Stalinogród), 1955, s. 85 (pol.).

[1]