Azuryt

Azuryt – minerał z gromady węglanów. Minerał pospolity, szeroko rozpowszechniony.

Azuryt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Cu3(CO3)2(OH)2
Twardość w skali Mohsa	3,5–4
Przełam	muszlowy
Łupliwość	doskonała w jednym kierunku
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość	3,77 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	ciemnoniebieska, lazurowa
Rysa	niebieska
Połysk	szklisty do ziemistego
Inne	silny pleochroizm w odcieniach niebieskich

Nazwa pochodzi od perskiego lazhward oznaczającego barwę niebieską.

Charakterystyka

Właściwości

Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym. Najczęściej jest spotykany w skupieniach zbitych, ziemistych, ziarnistych, kulistych. Tworzy też naskorupienia i pseudomorfozy po innych minerałach miedzi. Jest kruchy, przeświecający, pod wpływem dwutlenku węgla przechodzi w malachit. Tworzy odmiany: burnit, chessylit, azurmalachit.

Azuryt często przeobraża się w malachit.

Występowanie

Minerał wtórny strefy utleniania kruszców Cu; współwystępuje z malachitem, pseudomalachitem, kuprytem, chalkozynem, chryzokolą, kalcytem, limonitem.

Miejsca występowania:

• Na świecie: Namibia, Maroko, Algieria, Francja, USA, Meksyk, Rosja, Włochy, Węgry.

• W Polsce: występuje w Górach Świętokrzyskich i na Dolnym Śląsku, w okolicach Lubina i Głogowa.

Zastosowanie

• lokalnie wykorzystywany jako podrzędna ruda miedzi (55% Cu),
• do produkcji siarczanu miedziowego,
• do wyrobu błękitnych pigmentów,
• bardzo atrakcyjny i ceniony kamień ozdobny,
• w jubilerstwie dość rzadko stosowany, oszlifowane kamienie są małe. Nadaje im się zazwyczaj szlif kaboszonowy. Nie szlifuje się dużych okazów, gdyż są tak ciemne, że prawie nieprzezroczyste,
• do wyrobu artystycznej biżuterii,
• cenny kamień kolekcjonerski,
• sproszkowany azuryt był używany jako niebieska farba, która jednakże zmieniała barwę na zieloną ze względu przeobrażenia w malachit.

Zobacz też

• minerał

Bibliografia

• Autor: Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 96, 146, 188, 190, 216, 267. ISBN 83-7129-194-9.

Linki zewnętrzne

• Historia eksploatacji kruszców miedzi i żelaza w Miedzianej Górze k. Kielc. pawekrol.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)].
• azuryt na stronie Webmineral.com (ang.)