BTR-94
BTR-94 – ukraiński transporter opancerzony będący modyfikacją radzieckiego transportera BTR-80. Konstrukcja zaprojektowana i produkowana w fabryce im. Małyszewa. Pojazd był przeznaczony głównie na eksport. Był na wyposażeniu Jordanii, która później przekazała wszystkie pojazdy armii irackiej.
 BTR-94 w służbie irackiej armii | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa 8 × 8 |
| Załoga |
3 osoby + 10 żołnierzy desantu |
| Historia | |
| Egzemplarze |
50 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik diesla V12 o mocy 300 KM |
| Poj. zb. paliwa |
300 l |
| Długość |
7,62 m |
| Szerokość |
2,9 m |
| Wysokość |
2,8 m |
| Prześwit |
47 cm |
| Masa |
15 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
90 km/h (na drodze) |
| Zasięg pojazdu |
600-800 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) | |
| Rowy (szer.) |
2 m |
| Ściany (wys.) |
0,5 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 × działko 23 × 152 mm 2A7M 1 × karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm | |
| Wyposażenie | |
| 1 × radar GR-133 w wieży BAU-23 × 2 6 × wyrzutnia granatów dymnych | |
| Użytkownicy | |
| Irak, Jordania | |
Historia
edytujW 1994 roku fabryka im. Małyszewa zakończyła fazę projektową nad krajową modyfikacją posiadanych transporterów BTR-80 radzieckiej konstrukcji[1]. Tym, co odróżniało BTR-94 od konstrukcji, na której bazował, było zastosowanie zdalnie sterowanej wieżyczki BAU-23x2 z dwoma działkami 23 × 152 mm 2A7M[2], radaru GR-133 umożliwiającego wykrywanie celów naziemnych i powietrznych[3], zmodyfikowanych przyrządów celowniczych oraz noktowizyjnych[2]. Pozostała charakterystyka pojazdu związana z opancerzeniem czy odpornością na broń masowego rażenia pozostały takie same, jak w przypadku BTR-80[1].
W 1997 roku Jordania zamówiła 50 transporterów BTR-94. Zostały one dostarczone jordańskiej armii na przełomie lat 1999–2000 przez Ukrspetseksport w imieniu fabryki im. Małyszewa. Realizacja kontraktu przyczyniła się także do kontrowersji związanych z finansami. Fabryka im. Małyszewa pozwała Ukrspetseksport, domagając się, aby spółka zajmująca się eksportem broni wyrównała straty w wysokości 12 milionów hrywien. Straty powstały w wyniku tego, iż Ukrspetseksport w ciągu dwóch miesięcy od zrealizowania kontraktu nie przekazał fabryce należnych 1 350 000 dolarów[3].
W 2004 roku Jordania przekazała wszystkie transportery armii irackiej z bliżej nieznanych powodów[2].
Konstrukcja
edytujBTR-94 jest opancerzonym transporterem kołowym o napędzie 8 × 8 ze zdolnościami amfibijnymi. Załoga składa się z dowódcy, kierowcy i strzelca[2]. W przedziale desantowym jest miejsce dla 10 wyekwipowanych żołnierzy. Masa pojazdu wynosi 14 t[2], chociaż są źródła, które podają 13,6 t[1][4], a nawet 16,5 t[5]. Wysokość BTR-94 to 2,8 m, szerokość 2,9 m, a długość to 7,65 m[2].
Uzbrojenie
edytujPojazd został wyposażony w zdalnie sterowaną wieżyczkę BAU-23x2, w której zamontowane są dwa działka 23 × 152 mm 2A7M, takie same, jak w ZSU-23-4 Szyłka. Dodatkowym uzbrojeniem jest karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm[5]. Efektywny zasięg działek to 2000 m, co pozwala na rażenie jednostek latających na niskim pułapie[2].
Wyposażenie
edytujBTR-94 ma zmodyfikowane przyrządy celownicze, a także dodany system noktowizji i kamery wideo[3]. Wieżyczka została wyposażona w radar GR-133, który umożliwia wykrywanie celów naziemnych (zasięg 20 km) i powietrznych (zasięg 30 km). Radar może zostać zintegrowany z innymi systemami dowodzenia, aby móc przekazywać dane z pola walki[2]. Po obu stronach wieżyczki zamontowano po trzy wyrzutnie granatów dymnych[5].
Napęd i osiągi
edytujTransporter napędzany jest przez silnik diesla o mocy 300 KM, taki sam, jak użyty w BTR-80UP[1]. Dzięki temu pojazd może poruszać się z prędkością maksymalną 90 km/h po drogach, a przeszkody wodne może pokonywać z prędkością maksymalną 10 km/h[3]. Zbiorniki paliwa mają pojemność 300 l.
Maksymalny zasięg pojazdu szacuje się na 600[1]–800 km[2][4].
Użytkownicy
edytuj
W 1997 roku Jordania zamówiła 50 transporterów BTR-94[3]. Kontrakt opiewał na sumę 6,5 milionów dolarów[6].
W 2004 roku Jordania przekazała wszystkie swoje transportery brygadzie zmechanizowanej policji Iraku[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f BTR-94, „Tank Encyclopedia” [dostęp 2022-04-06].
- ↑ a b c d e f g h i BTR-94, „Military Today” [dostęp 2022-04-06].
- ↑ a b c d e BTR-94, „Global Security” [dostęp 2022-04-06].
- ↑ a b BTR-94, „Army Gudie” [dostęp 2022-04-06].
- ↑ a b c BTR-94, „Military Factory” [dostęp 2022-04-06].
- ↑ SIPRI, Trade Registers [online] [dostęp 2022-04-06].